Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΑΝΤικαπιταλιστική ΣΥνεργασία για την Ανατροπή) Λέσβου καλεί σε μαζική συγκέντρωση και στήριξη της κινητοποίησης της "Πρωτοβουλίας για την υπεράσπιση των προσφύγων και μεταναστών", στην οποία συμμετέχει, για το άμεσο κλείσιμο του Κέντρου Κράτησης μεταναστών στην Παγανή. Η πορεία διαμαρτυρίας θα ξεκινήσει μετά τη συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 30 Οκτώβρη στις 6μμ στην πλατεία Σαπφούς.
Καλούμε όλους τους φοιτητικούς συλλόγους, Σωματεία του νησιού και το Εργατικό Κέντρο να στηρίξουν έμπρακτα την κινητοποίηση.
Απέναντι στη σημερινή κυβέρνηση που επιχειρεί να αφήσει στο απυρόβλητο όλο τον αστυνομικό και ρατσιστικό μηχανισμό εκμετάλλευσης και καταπίεσης που στήθηκε την τελευταία εικοσαετία από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με επικοινωνιακές κινήσεις εντυπωσιασμούς και υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, μόνο ένα κίνημα μαζικό μπορεί να επιβάλει κατακτήσεις.
Μόνο η ενότητα και η κοινή πάλη ντόπιων και μεταναστών εργατών ενάντια στην πολιτική του κέρδους, της εκμετάλλευσης και του ρατσισμού μπορεί να βάλει φρένο στην επίθεση, να βελτιώσει την ζωή όλων μας και να ακυρώσει στην πράξη την διάσπαση που οι κυρίαρχες τάξεις και οι ρατσιστικές απόψεις προσπαθούν να επιβάλλουν μέσα στον κόσμο της δουλειάς.
Διεκδικούμε τη νομιμοποίηση των μεταναστών, άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες, πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα για όλους, να καταργηθούν οι ρατσιστικοί νόμοι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, τιμωρία των βασανιστών δολοφόνων αστυνομικών, να μπει τέλος στις φασιστικές και ρατσιστικές επιθέσεις.
Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009
Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Το Γραφείο της Πολιτικής Επιτροπής του ΝΑΡ εξέδωσε ανακοίνωση με τα πρώτα συμπεράσματα σε σχέση με την εκλογική μάχη και τα αποτελέσματα των εκλογών της 4 Οκτωβρίου. Τα συμπεράσματα αυτά έχουν τεθεί για συζήτηση σε όλες τις Οργανώσεις Βάσης του ΝΑΡ και της νΚΑ, ώστε να οργανωθεί ένας πλούσιος διάλογος και να εμπλουτιστούν με στοιχεία και πολιτικά συμπεράσματα οι τελικές αποφάσεις του ΝΑΡ. Στα πλαίσια αυτά η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ θα συνεδριάσει στις 17 Οκτωβρίου για να εκτιμήσει συνολικά το αποτέλεσμα και να συζητήσει τον πολιτικό και οργανωτικό σχεδιασμό της οργάνωσης στην νέα κατάσταση, μετά τις εκλογές.
Ταυτόχρονα, από την ερχόμενη εβδομάδα, από τις στήλες της εφημερίδας ΠΡΙΝ, αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο, με συζητήσεις, συσκέψεις και εκδηλώσεις, θα ανοίξει ο ευρύτερος διάλογος με όλο το δυναμικό της αντικαπιταλστικής αριστεράς και τους αγωνιστές που θέλουν να συμβάλλουν με σκέψεις, ιδέες και προτάσεις.
Όπως τονίζει η απόφαση του Γραφείου της Π.Ε. του ΝΑΡ, "Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες αγωνιστές που τίμησαν με την δράση τους και την υποστήριξή τους το κοινό μας εγχείρημα και τις οργανωμένες δυνάμεις που έδωσαν από κοινού την μάχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ΝΑΡ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις τόσο στους νέους αγώνες που έρχονται, όσο και για τη δημιουργία του αντικαπιταλιστικού και κομμουνιστικού υποκειμένου που απαιτεί η εποχή μας."
Διαβάστε ολόκληρη την Ανακοίνωση του Γραφείου της Π.Ε. του ΝΑΡ για τα πρώτα συμπεράσματα από τα αποτελέσματα των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου.
.
ΠΡΩΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΗΣ Π.Ε. ΤΟΥ ΝΑΡ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 4/10
1. Οι βουλευτικές εκλογές του Οκτώβρη, η πρόωρη προκήρυξη τους, το πολιτικό περιεχόμενο της αντιπαράθεσης, ο τρόπος διεξαγωγής και τα αποτελέσματα τους σφραγίζονται από την καπιταλιστική κρίση, τη μεγάλη όξυνση όλων των αντιθέσεων του συστήματος, την κρίση εκπροσώπησης του πολιτικού συστήματος αλλά και από το σημαντικό ρόλο των κοινωνικών αντιστάσεων που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα και κυρίως από την προοπτική ποιοτικής και ποσοτικής ανάπτυξης τους. Η προκήρυξη των πρόωρων εκλογών και η όσο το δυνατόν γρηγορότερη «αλλαγή φρουράς» με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, επιβλήθηκε από σημαντικές μερίδες του κεφαλαίου μπροστά στον υπαρκτό κίνδυνο, η μαζική καταδίκη της πολιτικής της ΝΔ να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες κοινωνικές συγκρούσεις με μεγάλο κόστος συνολικά για την αστική πολιτική.
2. Η ΝΔ γνώρισε μία εκλογική συντριβή.
Πλήρωσε την βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της, τις προκλητικές αντεργατικές εξαγγελίες περί «παγώματος μισθών για την αντιμετώπιση της κρίσης», τη συνολική χειροτέρευση της ζωής των εργαζομένων, αλλά και την τραγική διάψευση των εξαγγελιών για «χρηστή διαχείριση» και «καθαρά χέρια». Η κατακρήμνισή της, ειδικά στην εργατική τάξη, αντανακλά την βαθιά και καθολική κρίση (οικονομική, κοινωνική, πολιτική, οικολογική, ηθική) του σύγχρονου καπιταλισμού, η οποία χρεώνεται, πρώτα από όλα, στον κάθε φορά διαχειριστή του.
Σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας και ιδιαίτερα η κοινωνική έκρηξη του Δεκέμβρη, παρά το γεγονός ότι η έκταση, η ένταση και η κατεύθυνση τους, ήταν αναντίστοιχες με το βάθος της αντεργατικής επίθεσης.
Η εκλογική ήττα έχει φέρει σε κατάσταση κρίσης την ΝΔ, με την αποχώρηση Καραμανλή και βασικών στελεχών της. Θα οδηγήσει σε ισχυρή διαπάλη των ρευμάτων που την συγκροτούν, με ρόλο και παρέμβαση της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών κέντρων και με άδηλες προς το παρόν επιδράσεις στο πολιτικό σύστημα. Φυσικά το αστικό σύστημα δεν θέλει μια «διαλυμένη» ΝΔ, και για αυτό έχει αρχίσει η επιχείρηση αναστήλωσής της.
3. Το ανεβασμένο εκλογικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ δεν συνιστά ένα θετικό, επιθετικό όραμα αλλαγής, αλλά μια αμυντική στάση μειωμένων προσδοκιών, χωρίς να λείπουν ελπίδες και αυταπάτες για κάτι καλύτερο στην εποχή της κρίσης. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι, στη σημερινή φάση της ολοένα και μεγαλύτερης αποστασιοποίησης των εργαζομένων από τα αστικά πολιτικά κόμματα, το ΠΑΣΟΚ συγκέντρωσε σε απόλυτο αριθμό ψήφων την ‘θριαμβευτική’ 4η Οκτώβρη όσους ψήφους είχε πάρει το 2004 της εκλογικής ήττας και αυτό παρά την ανοιχτή υποστήριξη των μεγάλων συμφερόντων. Οι εργαζόμενοι, μέσα στην κρίση, στράφηκαν στην κοινοβουλευτική λύση του «μικρότερου κακού», καθώς το εργατικό λαϊκό κίνημα και η Αριστερά, παρά τις αντιστάσεις τους, δεν έχουν αποδείξει την ικανότητά τους να αλλάζουν την κατάσταση και να συγκροτούν μια άλλη πολιτική διέξοδο.
Το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση θα διαχειριστεί με αντιλαϊκό τρόπο την κρίση. Τα κοινωνικά-ταξικά συμφέροντα που εκφράζει ως αστικό κόμμα, οι μέχρι τώρα τοποθετήσεις του, οι δρακόντειες δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Συμφώνου Σταθερότητας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο αυταπατών για την κατεύθυνση της πολιτικής του υπέρ της εργοδοσίας και των δυνάμεων της αγοράς.
Με αυτά που υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ ως "φιλολαϊκά" μέτρα καλλιεργεί και συντηρεί τις «μικρές προσδοκίες» και «αγοράζει» πολιτικό χρόνο για την σταθεροποίηση της εξουσίας του και την αποτροπή του λαϊκού παράγοντα να δράσει ανεξάρτητα. Επιδιώκει, με τον τρόπο αυτό, να προωθήσει απρόσκοπτα τις πιο "στρατηγικές", τις βαθύτερες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα μπει σε δοκιμασία πολύ γρήγορα. Η εμπειρία από τις εκλογικές διαδικασίες σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης δείχνει ότι, οι κυβερνήσεις φθείρονται πιο γρήγορα από ποτέ, λόγω της βαθύτερης αδυναμίας του καπιταλισμού για μονιμότερες απαντήσεις, στο έδαφος της σχετικής κοινωνικοπολιτικής αστάθειας που διαμορφώνεται. Στις νέες συνθήκες, μάζες εργαζομένων που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ μπορεί να κινηθούν σε αγωνιστική κατεύθυνση και προς τα αριστερά, αλλά υπό την προϋπόθεση ενός ανασυγκροτημένου ταξικά εργατικού κινήματος και της ανάδειξης μιας άλλης ανατρεπτικής Αριστεράς.
4. Ο ΛΑΟΣ και γενικά η ακροδεξιά ενισχύθηκαν σημαντικά σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, χωρίς όμως να πετύχουν κάποια βελτίωση σε σχέση με τις ευρωεκλογές. Εν μέρει η ανάπτυξή του ΛΑΟΣ οφείλεται στην κρίση που ταλανίζει τη ΝΔ. Από την άλλη μεριά, είναι φανερό ότι απευθύνεται και κερδίζει τμήματα των λαϊκών στρωμάτων που, απογοητευμένα και χωρίς διέξοδο από την κρίση, δέχονται τον ξενόφοβο, ρατσιστικό, και εθνικιστικό του λόγο. Έχει έντονα ιδεολογικό ρόλο στα «παραδοσιακά» εθνικά ιδεώδη και λειτουργεί ως ακροδεξιός μοχλός πίεσης στο πολιτικό σύστημα.
5. Συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα δεν ξεπέρασε με την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ την κρίση εκπροσώπησης και αξιοπιστίας απέναντι στους εργαζόμενους. Το συνολικό ποσοστό του δικομματισμού είναι το χαμηλότερο στην ιστορία του. Όπως δείχνουν και τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη, το κεφάλαιο δεν έχει βρει τρόπο να υπερβεί την κρίση εκπροσώπησης, η σοσιαλδημοκρατία παραδέρνει στην κρίση της, ενώ υπάρχει δυνατότητα για την ανάδυση αντιδραστικών ρευμάτων, Μαζί, όμως, με τις δυσκολίες αυτές διαμορφώνονται νέοι όροι και δυνατότητες και για μια νέα άνοδο του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς.
6. Οι δυνάμεις της ρεφορμιστικής Αριστεράς παρουσίασαν αύξηση των ψήφων τους σε σχέση με τις ευρωεκλογές, σημείωσαν ωστόσο εκλογική κάμψη σε σχέση με τις εκλογές του 2007. Εμφανίζεται και πάλι η αδυναμία τους, μετά από αγώνες, μετά από τον Δεκέμβρη, και σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, να κερδίσουν στις λαϊκές συνειδήσεις και να ανοίξουν δρόμους χειραφέτησης των εργαζομένων.
Το ΚΚΕ, παρά την συμβολή του σε επιμέρους εργατικές και λαϊκές διεκδικήσεις, βρέθηκε σε πολιτική απόσταση από σημαντικούς αγώνες της περιόδου. H ‘αντικαπιταλιστική ρητορική’, η πολιτική αντιπαράθεση με τα αστικά κόμματα, την ΕΕ και τον υποταγμένο συνδικαλισμό χάνει την θετική της σημασία καθώς συνοδεύονται σε πολλές περιπτώσεις από μια συντηρητική πρακτική, (με αποκορύφωμα τα εύσημα που πήρε από την αστική τάξη λόγω της στάσης του τον Δεκέμβρη), και φόβο μπροστά στην κατάχτηση μιας αυτοτελούς πολιτικής δυναμικής από το κίνημα των εργαζόμενων και της νεολαίας. Έτσι συσπειρώνει σε μεγάλο βαθμό δυνάμεις στην βάση της γενικής κοινοβουλευτικού χαρακτήρα πολιτικής διαμαρτυρίας, που με τη σχετική όξυνση των διλημμάτων επιστρέφουν στις κυβερνητικές λύσεις. Οι παραπάνω αντιφάσεις, μαζί με την υπεράσπιση των εκμεταλλευτικών καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» ενισχύουν τις τάσεις αριστερής αναζήτησης σε αγωνιστές του χώρου αυτού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρά τη συμμετοχή τμημάτων του στους αγώνες δεν μπορεί να υπερβεί μια ρηχή «αντινεοφιλελεύθερη» λογική, χωρίς αμφισβήτηση της ΕΕ και των βασικών πυλώνων της αστικής πολιτικής. Δεν διαφοροποιείται από τον υποταγμένο συνδικαλισμό, ενώ παραμένει ανοιχτός στην διαπραγμάτευση με την μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία και ο σοσιαλιστικός του ορίζοντας δεν υπερβαίνει τον "ανθρώπινο καπιταλισμό". Οι πολιτικές διαφορές που αναπτύχθηκαν στο εσωτερικό του δεν αφορούν δύο ποιοτικά διαφορετικά προγράμματα, αλλά εκφράζουν μια κοινή κατεύθυνση «μεταρρυθμισμού», αποδοχής της ΕΕ και «αριστερού κυβερνητισμού», με διαφοροποιήσεις στους δρόμους και τα μέσα προώθησης της. Έτσι σε μεγάλο βαθμό το ρεύμα που συγκροτεί είναι ανοιχτό προς την σοσιαλδημοκρατία. Σημαντικό στοιχείο του εκλογικού του αποτελέσματος είναι η ενίσχυση της πιο δεξιάς του πτέρυγας σε όλα τα επίπεδα και η πολιτική υποβάθμιση της παρουσίας των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ (ΚΟΕ, ΑΚΟΑ κλπ).
7. Αξιοσημείωτη άνοδο σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές σημείωσαν οι Οικολόγοι-Πράσινοι. Το ρεύμα αυτό που έχει σαν περιεχόμενό του μια λογική πράσινης –καπιταλιστικής- ανάπτυξης, δήλωσε καθαρά την διάθεσή του να συμβάλλει ακόμα και σε κυβερνητικές λύσεις με οποιοδήποτε από τα δύο μεγάλα κόμματα. Ενισχύθηκε από τμήματα του κατεστημένου στα πλαίσια της αναζήτησης ενός ‘μπαλαντέρ’ στο πολιτικό σύστημα. Εντούτοις, η άνοδός του αντανακλά και την αυξανόμενη σημασία στη συνείδηση των εργαζόμενων του οικολογικού προβλήματος.
8. Το αποτέλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ελπιδοφόρο. Αποτελεί επιτυχία για τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής -επαναστατικής και της κομμουνιστικής Αριστεράς χωρίς να υπερβαίνει την ανεπάρκεια της για την αναγκαία τομή στην εποχή μας και να αλλάζει ουσιαστικά το συσχετισμό στην αριστερά. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα από την συγκρότηση της, κατόρθωσε να γίνει ένα σημείο αναφοράς για χιλιάδες αγωνιστές και να υπερβεί σε ψήφους το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και το άθροισμα των ψήφων των συνιστωσών της στις βουλευτικές εκλογές του 2007. Είναι φανερό ότι οι ευθύνες μας στο κίνημα και στα μέτωπα της νέας περιόδου αυξάνουν ποιοτικά.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπόρεσε να γίνει σημείο αναφοράς ενός ευρύτερου δυναμικού γιατί, με όποια κενά και αδυναμίες, έκφρασε μια ενωτική αντικαπιταλιστική δυναμική. Ενωτική γιατί, πέρα από τα προβλήματα, αποτέλεσε ένα χώρο συνένωσης οργανώσεων και αγωνιστών, αλλά και αντικαπιταλιστική γιατί εξέπεμψε ένα σχετικά διακριτό αντικαπιταλιστικό στίγμα ανατροπής της επίθεσης με στοιχεία μιας σύγχρονης επαναστατικής και κομμουνιστικής αναφοράς. Ταυτόχρονα, έχει δώσει δείγματα γραφής σε εργατικούς αγώνες και μέτωπα, όπου είχε, παρά τις αντιφάσεις της, ανεξάρτητη από το σύστημα αγωνιστική πρακτική.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίχτηκε από την μεγάλη πλειοψηφία των αγωνιστών του ευρύτερου κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, του κόσμου των εργατικών σχημάτων - παρεμβάσεων και του νεολαιίστικου κινήματος, προκάλεσε ενδιαφέρον και σε ένα μικρό βαθμό, μετατόπιση ορισμένων δυνάμεων που εκφράζονταν ως τώρα με την ρεφορμιστική αριστερά και παρουσίασε μια ορισμένη τάση αύξησης στις πιο εργατικές-λαϊκές περιοχές.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να έχουμε επίγνωση των ανεπαρκειών και των αντιφάσεων του εγχειρήματος στη στρατηγική φυσιογνωμία, στο πολιτικό πρόγραμμα, στο εργατικό κίνημα, στη μετωπική λογική καθώς και στη συγκρότηση και εργατοδημοκρατική λειτουργία του. Τα προβλήματα αυτά απασχολούν χιλιάδες αγωνιστές και εργαζόμενους που στήριξαν κριτικά και υπό όρους την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πρέπει να γίνουν αντικείμενο ανοικτής δημοκρατικής συζήτησης και συλλογικής αντιμετώπισης.
Το αμέσως επόμενο διάστημα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δοκιμαστεί σε κρίσιμα μέτωπα πάλης:
9. Στην ανάπτυξη της λαϊκής και εργατικής πάλης ενάντια στην νέα καπιταλιστική επίθεση και την κυβερνητική πολιτική.
Καμιά ανακωχή – καμιά αναμονή απέναντι στην επίθεση που θα ξεδιπλώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μαχητική εργατική αριστερή αντιπολίτευση, στηριγμένη σε ένα πολιτικό κίνημα εργαζομένων, νεολαίας, ανέργων και φτωχών αγροτών. Για την διεκδίκηση μιας Χάρτας αναγκών και δικαιωμάτων εργαζομένων και νεολαίας. Για να ξηλωθούν άμεσα όλες οι αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» της ΝΔ αλλά και του ΠΑΣΟΚ όλων των τελευταίων χρόνων, στην εργασία, την παιδεία και στο μέτωπο των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων εργαζομένων, νεολαίας και μεταναστών. Για να πληρώσει το κεφάλαιο την κρίση και όχι οι εργαζόμενοι. Για να πάρουν πίσω οι εργαζόμενοι την κλεμμένη υπεραξία, για να μοιραστούν τα κέρδη και ο τεράστιος κοινωνικός πλούτος που δημιουργούν οι ίδιοι και όχι οι ζημιές που δημιουργούν οι καπιταλιστές. Για αντικαπιταλιστικές οικονομικές - κοινωνικές – πολιτικές κατακτήσεις και ρήξεις που θα επιφέρουν ουσιαστικούς κλονισμούς στην αστική στρατηγική και την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, στην πορεία για την αντικαπιταλιστική επανάσταση.
10. Κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η ανάπτυξη μιας νέας ταξικής αγωνιστικής ενότητας για την υπέρβαση του υποταγμένου γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, που το επόμενο διάστημα θα είναι και άμεσα κυβερνητικός. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα πρέπει πολιτικά να εκφράσει την αντιπαράθεση με την λογική της συναίνεσης, της ανοχής, της αναμονής και της υποταγής στην κυβερνητική πολιτική, πρωτοστατώντας σε συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα και πρωτοβουλίες δράσης των σωματείων.
11. Αναγκαία συνθήκη είναι η ανάπτυξη, ενίσχυση, πολιτικοποίηση και συντονισμός της αριστερής πτέρυγας του εργατικού κινήματος (εργατικά σχήματα – Παρεμβάσεις), αλλά και σε κάθε μέτωπο: νεολαία, παιδεία, πόλη – χώρος – περιβάλλον, ελευθερίες, αντιπολεμικό, μετανάστες κλπ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να συμβάλλει αποφασιστικά και ενωτικά με λογική «πόλος παντού», χωρίς υποκατάσταση των σχημάτων. Ξεχωριστής σημασίας αποτελεί η ανάγκη εμφάνισης και των δυνάμεων εκείνων που συμφωνούν βαθύτερα σε μια λογική ταξικής αναγέννησης και ανάπτυξης ενός νέου εργατικού κινήματος.
12. Στην ανάπτυξη της κοινής δράσης των δυνάμεων και των αγωνιστών της αριστεράς για το ξέσπασμα πραγματικών αγώνων, για την υπέρβαση της κυβερνητικής- εργοδοτικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, για ένα πλατύ διάλογο μπροστά στους εργαζόμενους. Ξεπερνώντας έτσι τον αριστερό εμφύλιο καθώς και την άγονη περιχαράκωση που διευκολύνει την κυριαρχία του υποταγμένου συνδικαλισμού στο κίνημα.
13. Η ανάδειξη του κοινού κεκτημένου της συγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η ανάπτυξη των προγραμματικών πολιτικών της θέσεων πρέπει να συνδυαστεί με αποφασιστικά βήματα μετασχηματισμού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ένα χώρο με διαδικασίες εργατικής δημοκρατίας, και αποφασιστικό ρόλο των συλλογικοτήτων βάσης με αιρετή και ανακλητή εκπροσώπησή τους.
Μια τέτοια συγκρότηση δεν θα υπερβαίνει τεχνητά ούτε θα λύνει οργανωτικά τις υπάρχουσες πολιτικές διαφορές και αντιφάσεις, θα υπολογίζει το επίπεδο πολιτικής συμφωνίας και ωρίμανσης του εγχειρήματος, θα προχωράει όμως σε μια κατεύθυνση αντικαπιταλιστική, επαναστατική και σύγχρονα κομμουνιστική με τον αποφασιστικό ρόλο του συνόλου του δυναμικού ενταγμένου κα ανένταχτου που στηρίζουν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ταυτόχρονα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πρέπει να απευθύνει κάλεσμα προς όλους τους πρωτοπόρους αγωνιστές, τους ανένταχτους και δυνάμεις της επαναστατικής Αριστεράς να συμμετέχουν στο ενωτικό εγχείρημα της.
Υπογραμμίζουμε γενικότερα την ανάγκη, όλες οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς να προχωρήσουν σε κοινή δράση στο μαζικό κίνημα και στα πολιτικά μέτωπα, αλλά και σε διάλογο για τον ανεξάρτητο πόλο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής και κομμουνιστικής Αριστεράς.
14. Θα συμβάλουμε ως ΝΑΡ το επόμενο διάστημα σε πρωτοβουλίες διαλόγου για το θέμα της επαναθεμελίωσης του κομμουνισμού της εποχής μας, του περιεχομένου της αντικαπιταλιστικής πάλης, της ανάπτυξης ρεύματος δημιουργικού και επαναστατικού μαρξισμού και του σύγχρονου επαναστατικού και κομμουνιστικού υποκειμένου.
15. Το ΝΑΡ, κρίνοντας με κριτικό και αυτοκριτικό τρόπο τη δράση του, καλείται να αναβαθμίσει τον πολιτικό, ιδεολογικό και οργανωτικό του ρόλο, ως στοιχείο συμβολής του στους αγώνες, στο αντικαπιταλιστικό μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στην υπόθεση της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης.
Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες αγωνιστές που τίμησαν με την δράση τους και την υποστήριξή τους το κοινό μας εγχείρημα, και τις οργανωμένες δυνάμεις που έδωσαν από κοινού την μάχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ΝΑΡ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις τόσο στους νέους αγώνες που έρχονται, όσο και για τη δημιουργία του αντικαπιταλιστικού και κομμουνιστικού υποκειμένου που απαιτεί η εποχή μας.
Το Γραφείο της Π.Ε. του ΝΑΡ
Οκτώβριος 2009
Ταυτόχρονα, από την ερχόμενη εβδομάδα, από τις στήλες της εφημερίδας ΠΡΙΝ, αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο, με συζητήσεις, συσκέψεις και εκδηλώσεις, θα ανοίξει ο ευρύτερος διάλογος με όλο το δυναμικό της αντικαπιταλστικής αριστεράς και τους αγωνιστές που θέλουν να συμβάλλουν με σκέψεις, ιδέες και προτάσεις.
Όπως τονίζει η απόφαση του Γραφείου της Π.Ε. του ΝΑΡ, "Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες αγωνιστές που τίμησαν με την δράση τους και την υποστήριξή τους το κοινό μας εγχείρημα και τις οργανωμένες δυνάμεις που έδωσαν από κοινού την μάχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ΝΑΡ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις τόσο στους νέους αγώνες που έρχονται, όσο και για τη δημιουργία του αντικαπιταλιστικού και κομμουνιστικού υποκειμένου που απαιτεί η εποχή μας."
Διαβάστε ολόκληρη την Ανακοίνωση του Γραφείου της Π.Ε. του ΝΑΡ για τα πρώτα συμπεράσματα από τα αποτελέσματα των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου.
.
ΠΡΩΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΗΣ Π.Ε. ΤΟΥ ΝΑΡ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 4/10
1. Οι βουλευτικές εκλογές του Οκτώβρη, η πρόωρη προκήρυξη τους, το πολιτικό περιεχόμενο της αντιπαράθεσης, ο τρόπος διεξαγωγής και τα αποτελέσματα τους σφραγίζονται από την καπιταλιστική κρίση, τη μεγάλη όξυνση όλων των αντιθέσεων του συστήματος, την κρίση εκπροσώπησης του πολιτικού συστήματος αλλά και από το σημαντικό ρόλο των κοινωνικών αντιστάσεων που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα και κυρίως από την προοπτική ποιοτικής και ποσοτικής ανάπτυξης τους. Η προκήρυξη των πρόωρων εκλογών και η όσο το δυνατόν γρηγορότερη «αλλαγή φρουράς» με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, επιβλήθηκε από σημαντικές μερίδες του κεφαλαίου μπροστά στον υπαρκτό κίνδυνο, η μαζική καταδίκη της πολιτικής της ΝΔ να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες κοινωνικές συγκρούσεις με μεγάλο κόστος συνολικά για την αστική πολιτική.
2. Η ΝΔ γνώρισε μία εκλογική συντριβή.
Πλήρωσε την βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της, τις προκλητικές αντεργατικές εξαγγελίες περί «παγώματος μισθών για την αντιμετώπιση της κρίσης», τη συνολική χειροτέρευση της ζωής των εργαζομένων, αλλά και την τραγική διάψευση των εξαγγελιών για «χρηστή διαχείριση» και «καθαρά χέρια». Η κατακρήμνισή της, ειδικά στην εργατική τάξη, αντανακλά την βαθιά και καθολική κρίση (οικονομική, κοινωνική, πολιτική, οικολογική, ηθική) του σύγχρονου καπιταλισμού, η οποία χρεώνεται, πρώτα από όλα, στον κάθε φορά διαχειριστή του.
Σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας και ιδιαίτερα η κοινωνική έκρηξη του Δεκέμβρη, παρά το γεγονός ότι η έκταση, η ένταση και η κατεύθυνση τους, ήταν αναντίστοιχες με το βάθος της αντεργατικής επίθεσης.
Η εκλογική ήττα έχει φέρει σε κατάσταση κρίσης την ΝΔ, με την αποχώρηση Καραμανλή και βασικών στελεχών της. Θα οδηγήσει σε ισχυρή διαπάλη των ρευμάτων που την συγκροτούν, με ρόλο και παρέμβαση της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών κέντρων και με άδηλες προς το παρόν επιδράσεις στο πολιτικό σύστημα. Φυσικά το αστικό σύστημα δεν θέλει μια «διαλυμένη» ΝΔ, και για αυτό έχει αρχίσει η επιχείρηση αναστήλωσής της.
3. Το ανεβασμένο εκλογικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ δεν συνιστά ένα θετικό, επιθετικό όραμα αλλαγής, αλλά μια αμυντική στάση μειωμένων προσδοκιών, χωρίς να λείπουν ελπίδες και αυταπάτες για κάτι καλύτερο στην εποχή της κρίσης. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι, στη σημερινή φάση της ολοένα και μεγαλύτερης αποστασιοποίησης των εργαζομένων από τα αστικά πολιτικά κόμματα, το ΠΑΣΟΚ συγκέντρωσε σε απόλυτο αριθμό ψήφων την ‘θριαμβευτική’ 4η Οκτώβρη όσους ψήφους είχε πάρει το 2004 της εκλογικής ήττας και αυτό παρά την ανοιχτή υποστήριξη των μεγάλων συμφερόντων. Οι εργαζόμενοι, μέσα στην κρίση, στράφηκαν στην κοινοβουλευτική λύση του «μικρότερου κακού», καθώς το εργατικό λαϊκό κίνημα και η Αριστερά, παρά τις αντιστάσεις τους, δεν έχουν αποδείξει την ικανότητά τους να αλλάζουν την κατάσταση και να συγκροτούν μια άλλη πολιτική διέξοδο.
Το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση θα διαχειριστεί με αντιλαϊκό τρόπο την κρίση. Τα κοινωνικά-ταξικά συμφέροντα που εκφράζει ως αστικό κόμμα, οι μέχρι τώρα τοποθετήσεις του, οι δρακόντειες δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Συμφώνου Σταθερότητας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο αυταπατών για την κατεύθυνση της πολιτικής του υπέρ της εργοδοσίας και των δυνάμεων της αγοράς.
Με αυτά που υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ ως "φιλολαϊκά" μέτρα καλλιεργεί και συντηρεί τις «μικρές προσδοκίες» και «αγοράζει» πολιτικό χρόνο για την σταθεροποίηση της εξουσίας του και την αποτροπή του λαϊκού παράγοντα να δράσει ανεξάρτητα. Επιδιώκει, με τον τρόπο αυτό, να προωθήσει απρόσκοπτα τις πιο "στρατηγικές", τις βαθύτερες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα μπει σε δοκιμασία πολύ γρήγορα. Η εμπειρία από τις εκλογικές διαδικασίες σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης δείχνει ότι, οι κυβερνήσεις φθείρονται πιο γρήγορα από ποτέ, λόγω της βαθύτερης αδυναμίας του καπιταλισμού για μονιμότερες απαντήσεις, στο έδαφος της σχετικής κοινωνικοπολιτικής αστάθειας που διαμορφώνεται. Στις νέες συνθήκες, μάζες εργαζομένων που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ μπορεί να κινηθούν σε αγωνιστική κατεύθυνση και προς τα αριστερά, αλλά υπό την προϋπόθεση ενός ανασυγκροτημένου ταξικά εργατικού κινήματος και της ανάδειξης μιας άλλης ανατρεπτικής Αριστεράς.
4. Ο ΛΑΟΣ και γενικά η ακροδεξιά ενισχύθηκαν σημαντικά σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, χωρίς όμως να πετύχουν κάποια βελτίωση σε σχέση με τις ευρωεκλογές. Εν μέρει η ανάπτυξή του ΛΑΟΣ οφείλεται στην κρίση που ταλανίζει τη ΝΔ. Από την άλλη μεριά, είναι φανερό ότι απευθύνεται και κερδίζει τμήματα των λαϊκών στρωμάτων που, απογοητευμένα και χωρίς διέξοδο από την κρίση, δέχονται τον ξενόφοβο, ρατσιστικό, και εθνικιστικό του λόγο. Έχει έντονα ιδεολογικό ρόλο στα «παραδοσιακά» εθνικά ιδεώδη και λειτουργεί ως ακροδεξιός μοχλός πίεσης στο πολιτικό σύστημα.
5. Συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα δεν ξεπέρασε με την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ την κρίση εκπροσώπησης και αξιοπιστίας απέναντι στους εργαζόμενους. Το συνολικό ποσοστό του δικομματισμού είναι το χαμηλότερο στην ιστορία του. Όπως δείχνουν και τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη, το κεφάλαιο δεν έχει βρει τρόπο να υπερβεί την κρίση εκπροσώπησης, η σοσιαλδημοκρατία παραδέρνει στην κρίση της, ενώ υπάρχει δυνατότητα για την ανάδυση αντιδραστικών ρευμάτων, Μαζί, όμως, με τις δυσκολίες αυτές διαμορφώνονται νέοι όροι και δυνατότητες και για μια νέα άνοδο του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς.
6. Οι δυνάμεις της ρεφορμιστικής Αριστεράς παρουσίασαν αύξηση των ψήφων τους σε σχέση με τις ευρωεκλογές, σημείωσαν ωστόσο εκλογική κάμψη σε σχέση με τις εκλογές του 2007. Εμφανίζεται και πάλι η αδυναμία τους, μετά από αγώνες, μετά από τον Δεκέμβρη, και σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, να κερδίσουν στις λαϊκές συνειδήσεις και να ανοίξουν δρόμους χειραφέτησης των εργαζομένων.
Το ΚΚΕ, παρά την συμβολή του σε επιμέρους εργατικές και λαϊκές διεκδικήσεις, βρέθηκε σε πολιτική απόσταση από σημαντικούς αγώνες της περιόδου. H ‘αντικαπιταλιστική ρητορική’, η πολιτική αντιπαράθεση με τα αστικά κόμματα, την ΕΕ και τον υποταγμένο συνδικαλισμό χάνει την θετική της σημασία καθώς συνοδεύονται σε πολλές περιπτώσεις από μια συντηρητική πρακτική, (με αποκορύφωμα τα εύσημα που πήρε από την αστική τάξη λόγω της στάσης του τον Δεκέμβρη), και φόβο μπροστά στην κατάχτηση μιας αυτοτελούς πολιτικής δυναμικής από το κίνημα των εργαζόμενων και της νεολαίας. Έτσι συσπειρώνει σε μεγάλο βαθμό δυνάμεις στην βάση της γενικής κοινοβουλευτικού χαρακτήρα πολιτικής διαμαρτυρίας, που με τη σχετική όξυνση των διλημμάτων επιστρέφουν στις κυβερνητικές λύσεις. Οι παραπάνω αντιφάσεις, μαζί με την υπεράσπιση των εκμεταλλευτικών καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» ενισχύουν τις τάσεις αριστερής αναζήτησης σε αγωνιστές του χώρου αυτού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρά τη συμμετοχή τμημάτων του στους αγώνες δεν μπορεί να υπερβεί μια ρηχή «αντινεοφιλελεύθερη» λογική, χωρίς αμφισβήτηση της ΕΕ και των βασικών πυλώνων της αστικής πολιτικής. Δεν διαφοροποιείται από τον υποταγμένο συνδικαλισμό, ενώ παραμένει ανοιχτός στην διαπραγμάτευση με την μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία και ο σοσιαλιστικός του ορίζοντας δεν υπερβαίνει τον "ανθρώπινο καπιταλισμό". Οι πολιτικές διαφορές που αναπτύχθηκαν στο εσωτερικό του δεν αφορούν δύο ποιοτικά διαφορετικά προγράμματα, αλλά εκφράζουν μια κοινή κατεύθυνση «μεταρρυθμισμού», αποδοχής της ΕΕ και «αριστερού κυβερνητισμού», με διαφοροποιήσεις στους δρόμους και τα μέσα προώθησης της. Έτσι σε μεγάλο βαθμό το ρεύμα που συγκροτεί είναι ανοιχτό προς την σοσιαλδημοκρατία. Σημαντικό στοιχείο του εκλογικού του αποτελέσματος είναι η ενίσχυση της πιο δεξιάς του πτέρυγας σε όλα τα επίπεδα και η πολιτική υποβάθμιση της παρουσίας των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ (ΚΟΕ, ΑΚΟΑ κλπ).
7. Αξιοσημείωτη άνοδο σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές σημείωσαν οι Οικολόγοι-Πράσινοι. Το ρεύμα αυτό που έχει σαν περιεχόμενό του μια λογική πράσινης –καπιταλιστικής- ανάπτυξης, δήλωσε καθαρά την διάθεσή του να συμβάλλει ακόμα και σε κυβερνητικές λύσεις με οποιοδήποτε από τα δύο μεγάλα κόμματα. Ενισχύθηκε από τμήματα του κατεστημένου στα πλαίσια της αναζήτησης ενός ‘μπαλαντέρ’ στο πολιτικό σύστημα. Εντούτοις, η άνοδός του αντανακλά και την αυξανόμενη σημασία στη συνείδηση των εργαζόμενων του οικολογικού προβλήματος.
8. Το αποτέλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ελπιδοφόρο. Αποτελεί επιτυχία για τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής -επαναστατικής και της κομμουνιστικής Αριστεράς χωρίς να υπερβαίνει την ανεπάρκεια της για την αναγκαία τομή στην εποχή μας και να αλλάζει ουσιαστικά το συσχετισμό στην αριστερά. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα από την συγκρότηση της, κατόρθωσε να γίνει ένα σημείο αναφοράς για χιλιάδες αγωνιστές και να υπερβεί σε ψήφους το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και το άθροισμα των ψήφων των συνιστωσών της στις βουλευτικές εκλογές του 2007. Είναι φανερό ότι οι ευθύνες μας στο κίνημα και στα μέτωπα της νέας περιόδου αυξάνουν ποιοτικά.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπόρεσε να γίνει σημείο αναφοράς ενός ευρύτερου δυναμικού γιατί, με όποια κενά και αδυναμίες, έκφρασε μια ενωτική αντικαπιταλιστική δυναμική. Ενωτική γιατί, πέρα από τα προβλήματα, αποτέλεσε ένα χώρο συνένωσης οργανώσεων και αγωνιστών, αλλά και αντικαπιταλιστική γιατί εξέπεμψε ένα σχετικά διακριτό αντικαπιταλιστικό στίγμα ανατροπής της επίθεσης με στοιχεία μιας σύγχρονης επαναστατικής και κομμουνιστικής αναφοράς. Ταυτόχρονα, έχει δώσει δείγματα γραφής σε εργατικούς αγώνες και μέτωπα, όπου είχε, παρά τις αντιφάσεις της, ανεξάρτητη από το σύστημα αγωνιστική πρακτική.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίχτηκε από την μεγάλη πλειοψηφία των αγωνιστών του ευρύτερου κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, του κόσμου των εργατικών σχημάτων - παρεμβάσεων και του νεολαιίστικου κινήματος, προκάλεσε ενδιαφέρον και σε ένα μικρό βαθμό, μετατόπιση ορισμένων δυνάμεων που εκφράζονταν ως τώρα με την ρεφορμιστική αριστερά και παρουσίασε μια ορισμένη τάση αύξησης στις πιο εργατικές-λαϊκές περιοχές.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να έχουμε επίγνωση των ανεπαρκειών και των αντιφάσεων του εγχειρήματος στη στρατηγική φυσιογνωμία, στο πολιτικό πρόγραμμα, στο εργατικό κίνημα, στη μετωπική λογική καθώς και στη συγκρότηση και εργατοδημοκρατική λειτουργία του. Τα προβλήματα αυτά απασχολούν χιλιάδες αγωνιστές και εργαζόμενους που στήριξαν κριτικά και υπό όρους την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πρέπει να γίνουν αντικείμενο ανοικτής δημοκρατικής συζήτησης και συλλογικής αντιμετώπισης.
Το αμέσως επόμενο διάστημα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δοκιμαστεί σε κρίσιμα μέτωπα πάλης:
9. Στην ανάπτυξη της λαϊκής και εργατικής πάλης ενάντια στην νέα καπιταλιστική επίθεση και την κυβερνητική πολιτική.
Καμιά ανακωχή – καμιά αναμονή απέναντι στην επίθεση που θα ξεδιπλώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μαχητική εργατική αριστερή αντιπολίτευση, στηριγμένη σε ένα πολιτικό κίνημα εργαζομένων, νεολαίας, ανέργων και φτωχών αγροτών. Για την διεκδίκηση μιας Χάρτας αναγκών και δικαιωμάτων εργαζομένων και νεολαίας. Για να ξηλωθούν άμεσα όλες οι αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» της ΝΔ αλλά και του ΠΑΣΟΚ όλων των τελευταίων χρόνων, στην εργασία, την παιδεία και στο μέτωπο των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων εργαζομένων, νεολαίας και μεταναστών. Για να πληρώσει το κεφάλαιο την κρίση και όχι οι εργαζόμενοι. Για να πάρουν πίσω οι εργαζόμενοι την κλεμμένη υπεραξία, για να μοιραστούν τα κέρδη και ο τεράστιος κοινωνικός πλούτος που δημιουργούν οι ίδιοι και όχι οι ζημιές που δημιουργούν οι καπιταλιστές. Για αντικαπιταλιστικές οικονομικές - κοινωνικές – πολιτικές κατακτήσεις και ρήξεις που θα επιφέρουν ουσιαστικούς κλονισμούς στην αστική στρατηγική και την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, στην πορεία για την αντικαπιταλιστική επανάσταση.
10. Κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η ανάπτυξη μιας νέας ταξικής αγωνιστικής ενότητας για την υπέρβαση του υποταγμένου γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, που το επόμενο διάστημα θα είναι και άμεσα κυβερνητικός. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα πρέπει πολιτικά να εκφράσει την αντιπαράθεση με την λογική της συναίνεσης, της ανοχής, της αναμονής και της υποταγής στην κυβερνητική πολιτική, πρωτοστατώντας σε συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα και πρωτοβουλίες δράσης των σωματείων.
11. Αναγκαία συνθήκη είναι η ανάπτυξη, ενίσχυση, πολιτικοποίηση και συντονισμός της αριστερής πτέρυγας του εργατικού κινήματος (εργατικά σχήματα – Παρεμβάσεις), αλλά και σε κάθε μέτωπο: νεολαία, παιδεία, πόλη – χώρος – περιβάλλον, ελευθερίες, αντιπολεμικό, μετανάστες κλπ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να συμβάλλει αποφασιστικά και ενωτικά με λογική «πόλος παντού», χωρίς υποκατάσταση των σχημάτων. Ξεχωριστής σημασίας αποτελεί η ανάγκη εμφάνισης και των δυνάμεων εκείνων που συμφωνούν βαθύτερα σε μια λογική ταξικής αναγέννησης και ανάπτυξης ενός νέου εργατικού κινήματος.
12. Στην ανάπτυξη της κοινής δράσης των δυνάμεων και των αγωνιστών της αριστεράς για το ξέσπασμα πραγματικών αγώνων, για την υπέρβαση της κυβερνητικής- εργοδοτικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, για ένα πλατύ διάλογο μπροστά στους εργαζόμενους. Ξεπερνώντας έτσι τον αριστερό εμφύλιο καθώς και την άγονη περιχαράκωση που διευκολύνει την κυριαρχία του υποταγμένου συνδικαλισμού στο κίνημα.
13. Η ανάδειξη του κοινού κεκτημένου της συγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η ανάπτυξη των προγραμματικών πολιτικών της θέσεων πρέπει να συνδυαστεί με αποφασιστικά βήματα μετασχηματισμού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ένα χώρο με διαδικασίες εργατικής δημοκρατίας, και αποφασιστικό ρόλο των συλλογικοτήτων βάσης με αιρετή και ανακλητή εκπροσώπησή τους.
Μια τέτοια συγκρότηση δεν θα υπερβαίνει τεχνητά ούτε θα λύνει οργανωτικά τις υπάρχουσες πολιτικές διαφορές και αντιφάσεις, θα υπολογίζει το επίπεδο πολιτικής συμφωνίας και ωρίμανσης του εγχειρήματος, θα προχωράει όμως σε μια κατεύθυνση αντικαπιταλιστική, επαναστατική και σύγχρονα κομμουνιστική με τον αποφασιστικό ρόλο του συνόλου του δυναμικού ενταγμένου κα ανένταχτου που στηρίζουν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ταυτόχρονα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πρέπει να απευθύνει κάλεσμα προς όλους τους πρωτοπόρους αγωνιστές, τους ανένταχτους και δυνάμεις της επαναστατικής Αριστεράς να συμμετέχουν στο ενωτικό εγχείρημα της.
Υπογραμμίζουμε γενικότερα την ανάγκη, όλες οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς να προχωρήσουν σε κοινή δράση στο μαζικό κίνημα και στα πολιτικά μέτωπα, αλλά και σε διάλογο για τον ανεξάρτητο πόλο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής και κομμουνιστικής Αριστεράς.
14. Θα συμβάλουμε ως ΝΑΡ το επόμενο διάστημα σε πρωτοβουλίες διαλόγου για το θέμα της επαναθεμελίωσης του κομμουνισμού της εποχής μας, του περιεχομένου της αντικαπιταλιστικής πάλης, της ανάπτυξης ρεύματος δημιουργικού και επαναστατικού μαρξισμού και του σύγχρονου επαναστατικού και κομμουνιστικού υποκειμένου.
15. Το ΝΑΡ, κρίνοντας με κριτικό και αυτοκριτικό τρόπο τη δράση του, καλείται να αναβαθμίσει τον πολιτικό, ιδεολογικό και οργανωτικό του ρόλο, ως στοιχείο συμβολής του στους αγώνες, στο αντικαπιταλιστικό μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στην υπόθεση της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης.
Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες αγωνιστές που τίμησαν με την δράση τους και την υποστήριξή τους το κοινό μας εγχείρημα, και τις οργανωμένες δυνάμεις που έδωσαν από κοινού την μάχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ΝΑΡ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις τόσο στους νέους αγώνες που έρχονται, όσο και για τη δημιουργία του αντικαπιταλιστικού και κομμουνιστικού υποκειμένου που απαιτεί η εποχή μας.
Το Γραφείο της Π.Ε. του ΝΑΡ
Οκτώβριος 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
