Διεθνιστική συνάντηση Σμύρνης: Η κρίση ανήκει στον καπιταλισμό και το μέλλον σε μας!

Μια σημαντική και μεστή πολιτική εμπειρία αποτέλεσε για τα 86 μέλη της ελληνικής αποστολής η Διεθνής Συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Σελτζούκ, κοντά στη Σμύρνη, από τις 3 μέχρι τις 12 Αυγούστου. Μια πολύ αξιόλογη πρωτοβουλία διεθνιστικής αλληλεγγύης και επαφής νέων και εργαζόμενων από 20 χώρες του κόσμου, στην οποία συμμετείχαν 3.200 αγωνιστές.

ΚΕΙΜΕΝΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΒΑΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΓΟΥΣΗΣ, ΔΑΝΑΗ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ, ΘΟΔΩΡΗΣ ΜΟΥΓΙΑΚΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΛΟΥΚΗΣ, ΣΤΕΛΛΑ ΣΟΥΝΔΟΥΛΟΥΝΑΚΗ

Η διοργάνωση μιας τόσο μεγάλης και μαζικής συνάντησης ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα για τη νεολαία του EMEP (Κόμμα Εργασίας Τουρκίας) που είχε την ευθύνη, μιας και τα πάντα στο χώρο του κάμπινγκ ήταν αυτοοργανωμένα. Εκατοντάδες αγωνιστές πήραν μέρος στο μαγείρεμα των φαγητών, το σερβίρισμα, την καθαριότητα και την περιφρούρηση του χώρου, με τη συμμετοχή και όλων των ξένων αποστολών, δίνοντας έναν διεθνιστικό χαρακτήρα και στην οργανωτική πλευρά του κάμπινγκ. Το πρόγραμμα της διεθνούς συνάντησης ήταν επίσης μια πολύπλευρη διαδικασία που συνδύαζε θέματα, ενότητες, χώρες και πολιτισμό. Στο χώρο του κάμπινγκ διοργανώθηκαν οκτώ κεντρικά φόρουμ με αντίστοιχα θέματα (κρίση-φτώχεια, πόλεμος-ιμπεριαλισμός, περιβαλλοντική καταστροφή, πολιτική κατάσταση στην Τουρκία, φόρουμ για τη Μέση Ανατολή, Το κουρδικό ζήτημα, εφημερίδες και ΜΜΕ για τους εργάτες, διεθνές κίνημα νεολαίας), τρία ειδικά φόρουμ (μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι), και 28 ειδικές συζητήσεις και πάνελ. Επίσης διοργανώθηκαν 10 εργαστήρια-workshop, που διήρκησαν από 3 έως 9 μέρες με δουλειά πάνω σε ειδικά θέματα (γυναικείο ζήτημα, πολιτική οικονομία, γλυπτική-κατασκευή της Γκουέρνικα, θέατρο-λογοτεχνία, ιδεολογία της εικόνας, κ.α.). Στην κεντρική εξέδρα της συνάντησης έπαιξαν 22 συγκροτήματα από την Τουρκία και άλλες χώρες, γνωστά τα περισσότερα στη χώρα τους, με ήχους ροκ, ραπ, ήχους της ανατολής, πολιτικά και κοινωνικά τραγούδια και άλλα είδη. Επίσης ανέβηκαν 2 θεατρικές παραστάσεις.

Όπως τονίζει και η διακήρυξη που αποφασίστηκε στη μεγάλη τελική συνέλευση της συνάντησης «Η 22η Διεθνής Αντι-ιμπεριαλιστική, Αντιφασιστική Συνάντηση Νεολαίας, σε μια τέτοια περίοδο, συμβολίζει την αντίσταση της νεολαίας ενάντια στις προσπάθειες να φορτωθεί η νεολαία και οι εργαζόμενοι τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης. Η Συνάντησή μας έχει το σύνθημα “Δουλειά, μόρφωση, ειρήνη! Για την αλληλεγγύη της νεολαίας σ’ όλο τον κόσμο!” και ήταν ένα διεθνές κάλεσμα αγώνα.»

Στην ελληνική αποστολή συμμετείχαν μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι και άνεργοι, μέλη της νΚΑ, του ΝΑΡ, της ΑΡΑΝ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΕΑΑΚ, εργατικών σωματείων, κινήσεων πόλης και ανένταχτοι.

Τη διακήρυξη της Διεθνούς Συνάντησης, οπτικοακουστικό υλικό και αναλυτικά ντοκουμέντα μπορείτε να δείτε στις ιστοσελίδες του ΝΑΡ και της νΚΑ (www.narnet.gr, www.nka.gr)

Πολύχρωμη και ζωντανή γιορτή

Μια πραγματική διεθνιστική γιορτή, πολύχρωμη και ζωντανή ήταν η Διεθνής Συνάντηση της Σμύρνης. Οι δέκα μέρες της συνάντησης ήταν πολύ γεμάτες, με ουσιαστικό τρόπο. Σύμμαχος η καλή οργάνωση, η συλλογική δουλειά και η θέληση για νέες επαφές και εμπειρίες. «Αντίπαλος» η ζέστη, η σκόνη και οι διαφορετικές γλώσσες...

Από νωρίς το πρωί η ζωή στο μεγάλο χώρο του κάμπινγκ ξεκινούσε με ήχους από χορούς και τραγούδια που κρατούσαν μέχρι τα επόμενα ξημερώματα. Ο χώρος γέμιζε από μεγάλους κύκλους ανθρώπων που συζητούσαν. Οι συζητήσεις και τα φόρουμ εξελίσσονταν παράλληλα με τη δουλειά των ανθρώπων στα θεματικά εργαστήρια, αλλά και τα τουρνουά στην παραλία. Όλα μαζικά, όλα με απλότητα, χωρίς φωνές και φασαρίες, με τη ζεστασιά και τη συντροφικότητα αγωνιστών που είχαν δίψα να μάθουν και να πουν. Αυτή η αίσθηση συντροφικότητας και ζεστασιάς, αλλά και οργανωμένης συλλογικής δουλειάς, που είχαν οι τούρκοι διοργανωτές, αλλά και οι ξένες αποστολές, ήταν το στοιχείο που χαράχτηκε περισσότερο απ’ όλα στα μυαλά και στις καρδιές των αγωνιστών που συμμετείχαν στη διεθνή συνάντηση.

Η ελληνική αποστολή συμμετείχε με παρεμβάσεις και ομιλίες σε όλα σχεδόν τα φόρουμ, ενώ διοργάνωσε δύο συζητήσεις. Μία για την καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα και την απάντηση του εργατικού κινήματος, στην οποία μίλησαν εργαζόμενοι από το χώρο των μισθωτών τεχνικών, των βιβλιοϋπαλλήλων, νέοι εργαζόμενοι και φοιτητές της ΕΑΑΚ. Η δεύτερη συζήτηση είχε θέμα το εκπαιδευτικό κίνημα στην Ελλάδα και μίλησαν μέλη του ΣΕΦΚ, της Πανελλήνιας Ένωσης Αδιόριστων εκπαιδευτικών και μέλη της ΕΑΑΚ. Πολλά μέλη της αποστολής συμμετείχαν επίσης σε θεματικά εργαστήρια, στα τουρνουά, ενώ διοργανώθηκε θεματικό εργαστήριο ελληνικών χορών. Σημαντική πλευρά αποτέλεσαν οι συναντήσεις με οργανώσεις, συνδικάτα και μέτωπα από πολλές χώρες. Η ελληνική αποστολή βρέθηκε στο κέντρο του ενδιαφέροντος, λόγω της κρίσης, των εργατικών αγώνων που ξέσπασαν στη χώρα μας μετά το μνημόνιο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, το Δεκέμβρη του 2008, κ.α.

Τα απλά ερωτήματα, η ανάγκη να μεταφέρεις την εικόνα της δράσης και του κινήματος στη χώρα σου με αμεσότητα, η δυσκολία να «μη χαθείς στη μετάφραση» βοήθησε και όλους εμάς να μιλήσουμε ουσιαστικά, απλά, με παραδείγματα και λόγια σταράτα, χωρίς υπερβολές και ύφοςŸ

Η πρώτη παρέμβαση της ελληνικής αποστολής έγινε στο φόρουμ για τη φτώχεια και την κρίση, όπου παρουσιάστηκαν οι θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το χρέος και η αντικαπιταλιστική πολιτική της πρόταση.

Κομβικό θέμα στη συνάντηση της Σμύρνης κατείχε ο πόλεμος και ο ιμπεριαλισμός, με δύο φόρουμ και μαζική συμμετοχή.

Το πρώτο φόρουμ είχε θέμα «πόλεμος-ειρήνη-ιμπεριαλισμός» και στο πάνελ συμμετείχαν σύντροφοι από την Τουρκία, το Εκουαδόρ, τη Δομινικανή Δημοκρατία, τη Βραζιλία και το Μεξικό. Η συζήτηση στράφηκε κυρίως στις σχέσεις των ΗΠΑ με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και την Τουρκία. Από τον τούρκο ομιλητή έγινε εκτενής αναφορά στο κουρδικό ζήτημα. Στην παρέμβαση του ΝΑΡ και της νΚΑ παρουσιάστηκε η προσπάθεια των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας να τονίζουν συνεχώς την υποτιθέμενη απειλή της γείτονας χώρας ώστε να υποδαυλίζεται το κλίμα εθνικισμού και να δικαιολογούνται τα τεράστια έξοδα για εξοπλισμούς. Τέλος επισημάνθηκε η ανάγκη για κοινό αγώνα των δύο λαών ενάντια σε εθνικισμό, μιλιταρισμό και ιμπεριαλισμό μέσω της πάλης ενάντια και στην εγχώρια αστική τάξη.

Το δεύτερο φόρουμ είχε θέμα την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Στο πάνελ συμμετείχαν σύντροφοι από την Τουρκία, την Παλαιστίνη, τη Συρία και το Λίβανο. Έγιναν αναφορές για τις επεμβάσεις στη Μ. Ανατολή ενώ κεντρικό ζήτημα αποτέλεσε φυσικά το Παλαιστινιακό. Ο εκπρόσωπος του ΚΚ Παλαιστίνης τόνισε την ανάγκη της ενίσχυσης του αγώνα του παλαιστινιακού λαού με κάθε μέσο και τρόπο και μίλησε για δημιουργία δύο γειτονικών κρατών μετά από επιστροφή των εδαφών. Η παρέμβαση του ΚΚ Λιβάνου αναφέρθηκε στη συνεχή απειλή του Ισραήλ απέναντι στο Λίβανο λόγω της στάσης του στο ζήτημα, και μίλησε για ένα ενιαίο κράτος όπου θα συνυπάρχουν ειρηνικά οι δυο λαοί.

Η παρέμβαση του ΝΑΡ και της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης, που βρήκε ιδιαίτερα θετική ανταπόκριση, αναφέρθηκε στη συμμετοχή του ελληνικού κράτους στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή με σκοπό τη βελτίωση της θέσης της ελληνικής αστικής τάξης στο διεθνές πλέγμα του κεφαλαίου. Τέλος, τονίστηκε ότι για να επιτευχθεί ειρήνη στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε όλο τον κόσμο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο κοινός και συντονισμένος αγώνας της εργατικής τάξης.

Οι μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές είχαν τη δική τους δραστηριότητα στο κάμπινγκ. Αρκετά φοιτητικά φόρουμ και εκδηλώσεις για τα κινήματα της νεολαίας σε όλο τον κόσμο, αλλά και πολλές συναντήσεις, όπου κυρίαρχοι προβληματισμοί ήταν η επερχόμενη εφαρμογή της Μπολόνια, η επιβολή διδάκτρων, η αδυναμία των λαϊκών οικογενειών να αντεπεξέλθουν, και το Κουρδικό ζήτημα μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Η αμεσότητα των μαθητών της Τουρκίας όταν μιλούσαν για τον 15χρονο Αλέξη και προσπαθούσαν να κατανοήσουν πώς αντέδρασε τόσο έντονα η νεολαία στην Ελλάδα, η δυσκολία των φοιτητών και παράλληλα νέων εργαζομένων να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές απαιτήσεις των σχολών τους, οι μέρες αγώνα στις φοιτητικές καταλήψεις της Γερμανίας, η δίωξη του φοιτητή M. Ριβέρα στη Βραζιλία, το κίνημα στα ελληνικά πανεπιστήμια ενάντια στην αναθεώρηση του αρ. 16 και ο Δεκέμβρης του 2008, οι αγώνες της νεολαίας της Άγκυρας στηρίζοντας την απεργία στην TEKEL, απασχόλησαν τους νέους αγωνιστές στη Σμύρνη.

Πολύτιμη παρακαταθήκη για τα μέλη της νΚΑ είναι ο τρόπος και η μεθοδικότητα με την οποία οργανώνουν την καθημερινή τους πάλη οι Τούρκοι φοιτητές, αλλά και οι αγωνιστικές εμπειρίες χωρών της Λατινικής Αμερικής, όπως η Βραζιλία, το Εκουαδόρ και η Κολομβία. Πρόταση και επιδίωξη της νΚΑ στη συνάντηση ήταν να αποτελέσει η φετινή 17 Νοέμβρη, ημερομηνία κοινής αγωνιστικής εμφάνισης της νεολαίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ενάντια στην κρίση και τις αντιδραστικές πολιτικές στην εκπαίδευση.

Το τελευταίο ειδικό φόρουμ που έλαβε χώρα στο διεθνές κάμπινγκ αφορούσε τους νέους εργάτες και το εργατικό κίνημα. Η συμμετοχή εργαζομένων στη συζήτηση ήταν πολύ μεγάλη και επικεντρώθηκε στα συμπεράσματα από τους αγώνες του τελευταίου διαστήματος, καθώς και στην κατεύθυνση που πρέπει να έχει το εργατικό κίνημα στο φόντο της καπιταλιστικής κρίσης.

Στο επίκεντρο της συζήτησης ήταν οι ομιλίες εργατών από την TEKEL της Άγκυρας, του κρατικού μονοπωλίου, στο οποίο πραγματοποιήθηκε πρόσφατα απεργία 78 ημερών ενάντια στις απολύσεις και την ιδιωτικοποίηση, με την ενεργή υποστήριξη των αγωνιστικών συνδικάτων και την έμπρακτη αλληλεγγύη του λαού της Τουρκίας, αγώνας που έγινε σύμβολο για την αντίσταση των εργατών στην Τουρκία. Μαχητική και η παρέμβαση του συνδικάτου Πετρελαίου-Χημικών, το οποίο είχε το δικό του χώρο στο κάμπινγκ και πραγματοποιούσε συνεχώς επαφές με εργαζόμενους από χώρες και κλάδους. Οι εργάτες των ναυπηγείων της Τούζλα ρωτούσαν για το Πέραμα και μίλησαν για τα εργατικά ατυχήματα-δολοφονίες εργατών που γίνονται πολύ συχνά στο χώρο τους, αλλά και για τους εργολάβους και τη δυσκολία να οργανώσουν συνδικάτο εκεί. Οι συνδικαλιστές από την καθαριότητα του Δήμου Σμύρνης και τα κλαδικά συνδικάτα τροφίμων, δέρματος και ιματισμού Σμύρνης μετέφεραν τις σημαντικές εμπειρίες για τη δράση τους στα εργοστάσια.

Μεγάλο μέρος της συζήτησης απασχόλησαν ζητήματα που είναι γνώριμα σε πολλές χώρες: το καθεστώς των υπεργολαβιών στις μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και η μαύρη εργασία, η εργοδοτική και κυβερνητική τρομοκρατία ενάντια στις προσπάθειες συνδικαλισμού. Τα ζητήματα αυτά τέθηκαν από νέους μεταλλεργάτες από την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη, τραπεζοϋπάλληλους καθώς και από τους εργαζόμενους στο σούπερ μάρκετ της πολυεθνικής Kipa στο Κουσάντασι που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις.

Στην ομιλία από συνδικαλιστές της ελληνικής αποστολής που συμμετείχαν στο πάνελ, παρουσιάστηκε η εμπειρία από τις γενικές απεργίες ενάντια στο μνημόνιο κυβέρνησης, ΔΝΤ και ΕΕ. Επίσης κατατέθηκε η ανάγκη και η προσπάθεια που γίνεται για τη συγκρότηση ενός ταξικά αναγεννημένου, ανεξάρτητου και ανατρεπτικού εργατικού κινήματος μέσα από τον συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων. Τα συμπεράσματα από το φόρουμ συμπυκνώθηκαν σε μια μαχητική εργατική διακήρυξη.

Σημαντικές επαφές και πολιτισμός αντίστασης

Δύο ιδιαίτερες πλευρές της Διεθνούς Συνάντησης αποτέλεσαν οι συναντήσεις και επαφές με οργανώσεις και συλλογικότητες από πολλές χώρες και την ίδια την Τουρκία από τη μία, και η έντονη πολιτιστική δραστηριότητα ως πλευρά της πολιτικής παρέμβασης στο κάμπινγκ από την άλλη.

Το ΝΑΡ και η νΚΑ πραγματοποίησαν σημαντικές διμερείς συναντήσεις με κομμουνιστικά κόμματα, οργανώσεις και ομάδες μαθητών, φοιτητών και νέων εργαζομένων. Ξεχωρίζουν οι δύο πολύωρες συναντήσεις αντιπροσωπείας του ΝΑΡ και της νΚΑ με τον αντιπρόεδρο και μέλη της Κ.Ε. του Κόμματος Εργασίας της Τουρκίας (EMEP) και με τη νεολαία αντίστοιχα. Η σύγκλιση που εμφανίστηκε στις πολιτικές εκτιμήσεις για την καπιταλιστική κρίση, το αναγκαίο πρόγραμμα πάλης αλλά και τις πρακτικές στο εργατικό κίνημα και την πολιτική παρέμβαση της Αριστεράς ενίσχυσαν την πεποίθηση για σύσφιξη των σχέσεων ανάμεσα στις οργανώσεις, που έχει ιδιαίτερη σημασία λόγω και της γεωστρατηγικής θέσης και των ανταγωνισμών Ελλάδας-Τουρκίας. Βαρύτητα δόθηκε απ’ το EMEP στην πολιτική κατάσταση και στις πρωτοβουλίες του ενόψει του δημοψηφίσματος της 12 Σεπτέμβρη στην Τουρκία για την αναθεώρηση του Συντάγματος, και απ’ τη νεολαία στις αποφάσεις του πρόσφατου συνεδρίου της, καθώς και στην εμπειρία παρέμβασης στην εργατική νεολαία.

Το Παλαιστινιακό, η επιθετικότητα του Ισραήλ, τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, αλλά και η στάση απέναντι σε Χαμάς και Χεζμπολάχ κυριάρχησαν στις συναντήσεις με κόμματα της Μέσης Ανατολής (ΚΚ Συρίας, ΚΚ Λιβάνου, ΚΚ Παλαιστίνης). Η συνάντηση με τη μεγαλύτερη διεθνή αποστολή, τη γερμανική DIDF (F›deration demokratischer Arbeitervereine) –εργατική μεταναστευτική ομοσπονδία που συσπειρώνει κυρίαρχα Τούρκους– ήταν πολύ χρήσιμη για την εμπειρία μαζικής εργατικής και πολιτιστικής παρέμβασης στο κομμάτι των μεταναστών στην Ευρώπη. Το ΔΝΤ, το ζήτημα του χρέους, οι επαναστατικές προοπτικές, οι αντιφάσεις και δυνατότητες της μπολιβαριανής διαδικασίας και η ένταση στις σχέσεις Κολομβίας-Βενεζουέλας βρέθηκαν στο επίκεντρο των συναντήσεων με οργανώσεις της Λατινικής Αμερικής (ΜΛ ΚΚ Εκουαδόρ, ΚΚ Κολομβίας (ΜΛ), ΜΛ ΚΚ Βενεζουέλας, ΚΚ Μεξικού (ΜΛ) ). Ξεχώρισε η συνάντηση με το δάσκαλο από την Οαχάκα και η πολύτιμη εμπειρία του από την εξέγερση του 2006. Σημαντική ήταν και η συνάντηση με το ΚΚ εργατών Τυνησίας, το οποίο βρίσκεται υπό καθεστώς διώξεων. Συναντήσεις έγιναν ακόμη με το ΚΚ εργατών Γαλλίας και το ΚΚ Ισπανίας (ΜΛ). Τέλος, δεκάδες ήταν οι συναντήσεις και τα workshops της νΚΑ με πολυπληθείς ομάδες μαθητών και φοιτητών από διάφορες πόλεις της Τουρκίας, όπου ανταλλάχθηκαν εμπειρίες από το νεολαιίστικο κίνημα Ελλάδας και Τουρκίας.

Ο πολιτισμός, με διάφορες εκφράσεις, ήταν μια συνεχής και κατεξοχήν πολιτική παρέμβαση στο χώρο της συνάντησης. Κάθε βράδυ πραγματοποιούνταν συναυλίες με γνωστά συγκροτήματα. Ακούσματα με βάση την κουρδική ή τουρκική γλώσσα και παράδοση, με σύγχρονο ή παραδοσιακό στίχο και με εξαιρετική ποιότητα, ξεσήκωναν τους συμμετέχοντες σε χορό, τραγούδι, συνθήματα. Ακόμη και το κουρδικό χέβι μέταλ και η γερμανική ραπ ήταν για πολλούς μια ανακάλυψη. Κανένας όμως δεν περίμενε το βράδυ για να χορέψει. Όλη την ημέρα στήνονταν παρέες που χόρευαν είτε αυθόρμητα είτε σε workshop χορού (μεταξύ άλλων ταγκό, παραδοσιακά τούρκικα και κουρδικά, λάτιν χοροί και ελληνικοί παραδοσιακοί), ακόμα και στην ουρά για το φαγητό. Ένιωθε κανείς ότι συμμετείχε σε ένα διαρκές πανηγύρι όπου ποτέ δεν κοιμόταν κανένας, ενώ η γκάιντα των Λάζων (λαός της Μαύρης θάλασσας) και τα ταμπούρλα ακούγονταν διαρκώς κάπου στο χώρο. Η μουσική όμως δεν ήταν μια πράξη χωρίς πολιτικό νόημα, αφού δεν είναι και αυτονόητο στην Τουρκία να χορεύει κανείς κουρδικούς χορούς ή τους χορούς άλλων μειονοτήτων. Με αυτόν τον τρόπο οι διοργανωτές έκαναν πράξη τη δική τους αντίληψη για μια ειρηνική Τουρκία πολλών συναδελφωμένων λαών. Μια άλλη πλευρά της πολιτιστικής παρέμβασης ήταν τα workshop των καλλιτεχνικών. Τρεις καλλιτέχνες, με πιο εμβληματική μορφή έναν σύντροφο ζωγράφο του δρόμου, οργάνωναν «δημιουργική ώρα», όπου οι συμμετέχοντες ζωγράφιζαν, έπλαθαν με πηλό, σκάλιζαν σε πέτρα, έγραφαν και απήγγειλαν ποιήματα. Κεντρικό έργο της ομάδας αυτής ήταν η δημιουργία μιας τεράστιας τρισδιάστατης αναπαράστασης της Γκουέρνικα. Με συλλογική δουλειά πάνω από πενήντα αγωνιστών κατόρθωσαν να κάνουν μέσα σε μια εβδομάδα πράξη ένα δύσκολο και φανταστικό έργο. Στη συνέντευξη που έδωσαν στην ελληνική αποστολή οι τρεις καλλιτέχνες, περιέγραψαν το συλλογικό τρόπο εργασίας, τη σημασία της προβολής της ειρήνης στην Τουρκία σήμερα, ενώ χώρισαν τους καλλιτέχνες σε αυτούς που στρατεύονται με την εργατική τάξη και σε αυτούς που στρατεύονται με την αστική τάξη. Αξιόλογα ήταν και τα αποτελέσματα του εργαστηρίου φωτογραφίας, αλλά και της δημιουργικής γραφής και λογοτεχνίας. Στα πλαίσια του κάμπινγκ εκδίδονταν καθημερινό εφημεριδάκι (camp fire) και προβάλλονταν καθημερινά βίντεο (kamp tv) με τα δρώμενα και τα παραλειπόμενα της συνάντησης. Τη Διεθνή Συνάντηση κάλυπταν πολύπλευρα η καθημερινή αριστερή εφημερίδα της Τουρκίας Εβρενσέλ και το αριστερό δορυφορικό τηλεοπτικό κανάλι Hayat TV.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΡΙΝ, 28.8.2010