Ο αποκλεισμός εκατοντάδων παιδιών από τους παιδικούς σταθμούς της Λέσβου δείχνει για άλλη μια φορά την ανυπαρξία κράτους- πρόνοιας, ενώ σε συνδυασμό με το νέο ασφαλιστικό, αποδεικνύει πως στο στόχαστρο της κυβέρνησης και του ΔΝΤ, εκτός από την οικογένεια είναι κυρίως οι εργαζόμενες γυναίκες.
Οι γυναίκες εξαναγκάζονται να έχουν πολλαπλούς ρόλους. Είναι ταυτόχρονα εργαζόμενες, μητέρες, και σύζυγοι, ενώ δεν πρέπει να αγνοούμε ότι επιβαρύνονται με την καταναλωτική ταυτότητα του «ωραίου φύλου». Από τη μια λοιπόν η εξίσωση των ορίων ηλικίας στο όνομα της ισότητας των δύο φύλων νομιμοποιεί την ήδη υπάρχουσα έλλειψη μέριμνας και ασφάλειας που θα έπρεπε να προστατεύει τις εργαζόμενες γυναίκες σε κρίσιμες περιόδους της ζωής τους. Από την άλλη, πλαισιωμένες από ένα σύστημα που απέχει έτη φωτός από αυτό της πρόνοιας, με τον αποκλεισμό των παιδιών τους από τους παιδικούς σταθμούς, η αυτοδιοίκηση προσθέτει κι άλλα βάρη στο φορτίο της μητρότητας και της ανατροφής των παιδιών. Παράλληλα πριμοδοτεί τον ιδιωτικό τομέα αντί να φροντίζει να καλύψει τα κενά προσλήψεων και κτιριακών υποδομών τη στιγμή που σήμερα σε μια βρεφονηπιοκόμο αντιστοιχούν 20 παιδάκια!
Παράλληλα, οι μισθοί των γυναικών είναι τις περισσότερες φορές χαμηλότεροι από αυτούς των ανδρών, ενώ οι περισσότεροι ανασφάλιστοι υπάλληλοι είναι γυναίκες εργαζόμενες. Η ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους που θα φρόντιζαν την ισότητα στο πραγματικό επίπεδο στην αγορά εργασίας διαιωνίζουν την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την απελευθέρωση των απολύσεων και το ρατσισμό απέναντι στις γυναίκες, δηλαδή τον σεξισμό. Γι’ αυτό το λόγο:
η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Λέσβου στέκεται αλληλέγγυα σε οποιαδήποτε κίνηση εργαζόμενων γυναικών και γονέων που θέλει να ανατρέψει τον αποκλεισμό των παιδιών τους από τους παιδικούς σταθμούς.
Να πυκνώσει ο αγώνας ενάντια στο ασφαλιστικό!
ΜΙΣΟΣ ΜΙΣΘΟΣ, ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΙΣΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου