1η Μάη 2010: Κάτω η «χούντα» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ- κεφαλαίου

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΣΤΗ

ΜΥΤΙΛΗΝΗ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ 10πμ

Με Νέο Εργατικό Κίνημα για την κομμουνιστική προοπτική του 21ου αιώνα

Εργάτες - εργάτριες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες

Η φετινή Πρωτομαγιά είναι διαφορετική. Δεν είναι «μια από τα ίδια». Είναι: Πρωτομαγιά όπου ο καπιταλισμός, το σύστημα της εκμετάλλευσης, της καταστροφής, της αλλοτρίωσης, της φτώχειας και των πολέμων, αποκαλύπτεται «γυμνό». Δε μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα. Μπορεί μόνο να τα επιδεινώσει.

Πρωτομαγιά όπου η εργατική τάξη και όλοι οι εργαζόμενοι, βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιο βάρβαρη επιχείρηση κατάργησης των κοινωνικών και πολιτικών τους δικαιωμάτων από τη σύγχρονη «χούντα» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.

Πρωτομαγιά έντασης της ταξικής πάλης, όπου οι εξεγέρσεις αναδεικνύονται σε υπαρκτή δυνατότητα και αναγκαιότητα της εποχής μας.

Πρωτομαγιά χρεοκοπίας και απομόνωσης του υποταγμένου – κυβερνητικού - αστικοποιημένου συνδικαλισμού, αλλά και υπέρβασης του ηττοπαθή απομονωτισμού.

Πρωτομαγιά δυναμώματος της ανεξάρτητης ταξικής αγωνιστικής τάσης του εργατικού κινήματος με τον ενωτικό δυναμισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων

Πρωτομαγιά της διεθνιστικής αλληλεγγύης ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την καταπίεση και τον πόλεμο.

Πρωτομαγιά κόκκινη, που σηματοδοτεί, στη νέα εποχή, την αναγκαιότητα και δυνατότητα για αντικαπιταλιστική επανάσταση, για μια άλλη κοινωνία της κομμουνιστικής απελευθέρωσης.

Η Πρωτομαγιά του 2010 σφραγίζεται από την ολομέτωπη αντεργατική επίθεση του μαύρου μετώπου κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και αστικού συνασπισμού εξουσίας, ΕΕ και ΔΝΤ.

Για να ξεπεράσουν την καπιταλιστική κρίση, την έκρηξη του χρέους και των δημοσιονομικών ελλειμμάτων (αποτέλεσμα κυρίως των ενισχύσεων προς το κεφάλαιο), τις καταρρεύσεις κρατών που πηγάζουν από όλα αυτά (από την Ελλάδα ως την Πορτογαλία, την Ισπανία, ως τη Μ. Βρετανία, την Ιταλία και, τελικά, ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση), η αστική τάξη και τα κόμματά της επιχειρούν μια στρατηγικής σημασίας απάντηση, στη βάση των άμεσων και μακροπρόθεσμων συμφερόντων της.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε πλήρη συμφωνία και συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ. αποφάσισαν την επιβολή στη χώρα ενός καθεστώτος σύγχρονης ‘χούντας’ επ’ ωφελεία αποκλειστικά των δανειστών της και των αγορών! Και όλα αυτά σε ανοικτή επικοινωνία με τους δήθεν “αόρατους και ανώνυμους κερδοσκόπους”, τους σύγχρονους τοκογλύφους που είναι οι ευρωπαϊκές, αμερικανικές και ελληνικές τράπεζες καθώς και οι μεγάλοι διεθνείς επενδυτές που τζογάρουν στον κύριο όγκο ομολόγων του ελληνικού δημόσιου χρέους.

Η πολιτική αυτή του χωρίς τέλος και έλεος δανεισμού, υπό τη διαρκή απειλή της κατάρρευσης και του “δεν γίνεται αλλιώς παρά μόνον έτσι” επιχειρεί την εκ βάθρων αντιδραστική αναδιάρθρωση του ελληνικού καπιταλισμού, με σκοπό την εμβάθυνση της εκμετάλλευσης και τη θωράκιση του συστήματος απέναντι στον εχθρό λαό.

Επιχειρεί:

- τη συντριβή του εργατικού κινήματος,

- την απόλυτη και δραστική μείωση μισθών και συντάξεων τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα

- Τη διάλυση έως εξαφάνιση των εθνικών και κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

- Τη διευκόλυνση έως πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων! Την άμεση έναρξη δεκάδων χιλιάδων απολύσεων μόνο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

- Τη γενίκευση της ανασφαλούς και ελαστικής εργασίας!

- Την εργασία 10 -12 ώρες την ημέρα χωρίς υπερωρίες, 5 ως 7 ημέρες την εβδομάδα ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης, επί 37 ως 40 χρόνια και ως τα 67!

- Την εμπορευματοποίηση – ιδιωτικοποίηση – ξεπούλημα όλων των τομέων οικονομικής δραστηριότητας σε συγκοινωνίες, επικοινωνίες, λιμάνια, αεροδρόμια, Παιδεία, Υγεία, Νερό.

- Την προώθηση μιας «ανάπτυξης» με πρωτοφανή ανεργία, η οποία θα ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο στην Ελλάδα (ήδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανέρχεται στα 25 εκατομμύρια)!

- Το άνοιγμα επαγγελμάτων για την εισβολή πολυεθνικών, μέτρο που πλήττει τα μεσαία στρώματα και τους εργαζόμενους.

Για το πέρασμα αυτής της πολιτικής επιστρατεύονται όλες οι δυνάμεις και εφεδρείες τις αστικής πολιτικής, από τη Νέα Δημοκρατία ως το Σημίτη, από τον Αλέκο Παπαδόπουλο, τους «Έλληνες – Μπερλουσκόνι» (Βγενόπουλο και άλλους), ως το ακροδεξιό δεκανίκι του συστήματος, το ΛΑΟΣ.

Εργάτες εργάτριες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες

Είναι η ώρα που πρέπει να μιλήσει το «έθνος των εργαζομένων», η άλλη Ελλάδα των εκατομμυρίων Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων, ανέργων, νέων.

Το εργατικό κίνημα και η Αριστερά δεν μπορεί παρά να δώσουν τη δικιά τους πολιτική απάντηση που να αφορά τα άμεσα και στρατηγικά συμφέροντα των ανθρώπων του μόχθου και της δημιουργίας!

• Ανυποχώρητος αγώνας χωρίς όρια για την απόκρουση και ανατροπή της τρομερής αντιδραστικής τομής που προωθεί η «χούντα» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Για να πάρουν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα και το Πρόγραμμα Σταθερότητας.
• Για να μην πληρώσει ο λαός το χρέος - δεν είναι δικό μας, δεν είναι της Ελλάδας της εργασίας. Καμιά διαπραγμάτευση του μισθού, της δουλειάς, της σύνταξης, των κοινωνικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών με τους γύπες του ΔΝΤ, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Καμιά περικοπή μισθού και σύνταξης, καμιά απόλυση, καμιά αύξηση του χρόνου και των χρόνων εργασίας, καμιά ιδιωτικοποίηση.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΤΑ ΘΕΛΕΤΕ ΟΛΑ; ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ!

• Κάτω ο «Μηχανισμός Στήριξης» του κεφαλαίου.
• Έξω η ΕΕ και το ΔΝΤ από την Ελλάδα, έξω η Ελλάδα από την ΟΝΕ – ΕΕ.
• Η πολιτική και η κυβέρνηση της πτώχευσης των εργαζομένων πρέπει να πέσει από ένα πανίσχυρο πολιτικό μαζικό κίνημα, με μια αναγεννημένη Αριστερά της ανατροπής.
• Aντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, για τον κλονισμό της αστικής κυριαρχίας, για ένα νέο γύρο νικηφόρων επαναστάσεων προς τον κομμουνισμό της εποχής μας.

Η «κοινωνική κόλαση» ΕΕ – ΔΝΤ δεν είναι μονόδρομος.

Υπάρχει αντικαπιταλιστική αριστερή απάντηση στην επίθεση:

α. Άμεση στάση πληρωμών και κατάργηση του ληστρικού, χιλιοπληρωμένου, ιμπεριαλιστικού χρέους και όχι φόρτωμα του στους μισθούς και στις συντάξεις.

Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις τώρα, ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από την δουλειά (βασικός μισθός 1.400 ευρώ).

β. Άμεσο πέρασμα στο δημόσιο με κοινωνικό – εργατικό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση, του τραπεζικού συστήματος, των επιχειρήσεων που κλείνουν και των βασικών στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Καμιά ιδιωτικοποίηση.

γ. Σύνταξη στα 55/με 30 χρόνια δουλειάς. Πίσω τα κλεμμένα στα Ταμεία, όχι στα “επιδόματα κηδείας” που φέρνει το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο.

δ. Απαγόρευση των απολύσεων, ουσιαστική προστασία των ανέργων

ε. Άμεση μείωση των ωρών εργασίας. 5νθήμερο, 30ωρο για ουσιαστική ζωή και για να υπάρξει απάντηση στο εκρηκτικό πρόβλημα της ανεργίας. Σταθερή δουλειά, καμιά ελαστικοποίηση.

στ. φορολόγηση του κεφαλαίου και κατάργηση των φοροαπαλλαγών και ευνοϊκών φορολογικών ρυθμίσεων.

ζ. Δήμευση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας

η. Πάγωμα και δραστική μείωση των στρατιωτικών δαπανών, επιστροφή των ελληνικών στρατευμάτων από τις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες. Όχι στο εξοπλιστικό πρόγραμμα των 25 δισ.

θ. Δημόσια, υψηλού επιπέδου, δωρεάν παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση. Όχι στην ιδιωτικοποίηση τους, στην υποταγή στα επιχειρηματικά συμφέροντα και την αγορά.

ι. Όχι στο δήμο-επιχείρηση και φορομπήχτη που φορτώνει το κόστος για τις κοινωνικές υπηρεσίες στους κατοίκους του, και τις ‘ξεφορτώνει από το κεντρικό κράτος’! Όχι στους Δήμους όργανα του κράτους και της ΕΕ. Όχι στον «Καλλικράτη» και την παραπέρα αντιδημοκρατική-αντιδραστική θωράκιση του κράτους και του πολιτικού συστήματος.

Η υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος απαιτεί την απειθαρχία στις συνθήκες της ΟΝΕ και της χρεοκοπημένης Ευρωπαϊκής Ένωσης! Τη ρήξη - αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΟΝΕ και την ΕΕ των οποίων ο ρόλος αποκαλύπτεται ώρα την ώρα στην εργατική τάξη. Για μια άλλη εργατική σοσιαλιστική διεθνή ένωση και συνεργασία στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Η επιβολή αυτής της πολιτικής δεν βρίσκεται στα χέρια καμιάς “φωτισμένης” κυβέρνησης.Την πολιτική αυτή μπορεί να την επιβάλλει μόνο η αναγκαία «Πέμπτη εξουσία» των λαϊκών αγώνων! Ένα αυθεντικά πολιτικό- ταξικό εργατικό κίνημα, αντίστασης και ανατροπής της επίθεσης, κλονισμού της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας του κεφαλαίου, ικανού να διαμορφώσει, μέσα από την επαναστατική διαδικασία, μια αυθεντική εργατική εξουσία.

Μέσα στα υπαρκτά σημερινά πεδία της ταξικής πάλης είναι αναγκαία, περισσότερο από ποτέ, η ισότιμη κοινή δράση της Αριστεράς ώστε να συμπαρασύρει, να ενώσει και να δώσει προοπτική ανατροπής σε ό,τι κινείται και αγωνίζεται ενάντια στη κυβερνητική λαίλαπα.

Για ένα τέτοιο εργατικό κίνημα και μια τέτοια κοινή δράση, είναι πλέον ιστορική η ευθύνη της Αριστεράς! Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλλουν αποφασιστικά!

Εργάτες - εργάτριες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες

Αυτό που πάνω από όλα αναδεικνύει η κρίση του καπιταλισμού είναι τα δραματικά αδιέξοδα αυτού του συστήματος, η υπεραντιδραστικοποίηση και ιστορική του χρεοκοπία.

Αναδεικνύεται, πλέον, με σχετικά πιο μαζικούς όρους, η ανάγκη της επαναστατικής ανατροπής του. Η ανάγκη της συλλογικής και συνειδητής επιδίωξης της αντικαπιταλιστικής επανάστασης, της εξουσίας των εργαζόμενων, της αναγέννησης του κομμουνισμού στον 21ο αιώνα!

Πολιτική ανάγκη και πολιτικοί σκοποί που για το ΝΑΡ δεν αποτελούν προϋπόθεση για την κοινή δράση και τους αγώνες τώρα!

Γι αυτούς τους σκοπούς, αυτούς τους στόχους, αξίζει να τα δώσουμε όλα!

ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ

www.narnet.gr