Πολιτική απόφαση του ΠΑΣΟΚ το σφαγείο του ΔΝΤ

Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Η προσφυγή δεν είναι μονόδρομος. Ενεργοποίηση του μηχανισμού διάσωσης και προσφυγή στο ΔΝΤ ψηφίζει με χέρια και πόδια η αστική τάξη και προωθεί το ΠΑΣΟΚ. Επιλέγουν το διεθνή διασυρμό της χώρας προκειμένου να επιβάλουν ένα αντεργατικό πραξικόπημα, υπό την ομπρέλα των όρων του ΔΝΤ, χωρίς προηγούμενο τις τελευταίες δεκαετίες.

«ΠΑΣΑ» ΣΤΗΝ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ

Τη δεκαετία του ’80 το ΠΑΣΟΚ, όταν οι διαψεύσεις ήταν περισσότερες από τα προοδευτικά μέτρα που υιοθετούσε στην κατεύθυνση της αναδιανομής και των ελευθεριών, ήταν το κόμμα του ψεύτη.

Τη δεκαετία του ’90 το ΠΑΣΟΚ έγινε το κόμμα του λαμόγιου με την καλοσχεδιασμένη κομπίνα του χρηματιστηρίου να σηματοδοτεί την πιο βίαιη και εκτεταμένη αναδιανομή πόρων σε καιρό ειρήνης. Την τρέχουσα δεκαετία το ΠΑΣΟΚ γίνεται το κόμμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Το ΠΑΣΟΚ είναι το πολιτικό κόμμα που αναλαμβάνει, μετά τις δραματικές εξελίξεις της προηγούμενης εβδομάδας, την ιστορική ευθύνη προσφυγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει τη ευθύνη καταποντισμού του ελληνικού καπιταλισμού και ένταξής του στην κατηγορία των «αποτυχημένων κρατών». Βέβαια ακόμη και την Παρασκευή, μετά τη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ δήλωσε πως η επιστολή που απέστειλε την Πέμπτη ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, σε ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ δεν συνιστά αίτημα για βοήθεια, δηλαδή για ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης. Ένας μηχανισμός που αποφασίστηκε από τους ηγέτες της ευρωζώνης στις 25 Μαρτίου και συγκεκριμενοποιήθηκε την προηγούμενη Κυριακή μετά την τηλεδιάσκεψη των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, όταν αποφασίσθηκε να δοθεί στην Ελλάδα από την ΕΕ δάνειο ύψους 30 δισ. ευρώ με επιτόκιο 5%.

Η πραγματικότητα ωστόσο είναι τελείως διαφορετική. Η πραγματικότητα είναι πως η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να προσφύγει στο ΔΝΤ! Φάνηκε πεντακάθαρα από την απάντηση που έδωσε ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής προχθές Παρασκευή σε ερώτηση του Αλ. Τσίπρα, όταν επιχειρώντας να αποσείσει από πάνω του το τεράστιο πολιτικό κόστος της προσφυγής επέρριψε την ευθύνη στη ΝΔ και τη συντηρητική παράταξη της Ευρώπης, τονίζοντας με την ευκαιρία «πως το ΔΝΤ είναι εδώ»! Η απόφαση του ΠΑΣΟΚ και του ίδιου του Γιωργάκη να έρθει το ΔΝΤ φάνηκε ξεκάθαρα κι από την εισήγησή του στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο της Πέμπτης όταν δήλωνε πως θα πάμε στο ΔΝΤ ακόμη κι αν τα επιτόκια πέσουν! Τα όσα είπε και διανεμήθηκαν στους δημοσιογράφους είναι πολύ χαρακτηριστικά – απαιτείται βέβαια μια ξεχωριστή προσπάθεια για να γίνουν κατανοητά λόγω των απίστευτων ασυναρτησιών του, αποτέλεσμα της τρικυμίας που έχει στο μυαλό του: «Εμείς πρέπει να διαμορφώσουμε ένα κλίμα σταθερότητας, ανεξάρτητα από την πορεία των επιτοκίων. Ακόμη και στην περίπτωση που είναι ευνοϊκά τα επιτόκια, πρόβλημα μπορεί να παραμένει ότι, κάθε εβδομάδα ή κάθε μήνα που θα πρέπει να βγαίνουμε στην αγορά, το ερώτημα είναι τι θα γίνει, θα είναι ψηλά, χαμηλά, τι λένε οι οίκοι αξιολόγησης, τα rating agencies, όπως λένε. Αυτό έχει δημιουργήσει μια ψυχολογική τρομοκρατία στην οικονομία μας, αλλά και στον έλληνα πολίτη, που εμείς πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Να εγγυηθούμε ασφάλεια και σιγουριά. Άρα, λοιπόν πέρα από τον άμεσο δανειακό μας προγραμματισμό, η σταθερότητα είναι επίσης ένα στοιχείο αξιολόγησης για το κατά πόσο θα χρησιμοποιήσουμε ή όχι αυτό τον μηχανισμό»!

Η ενεργοποίηση του μηχανισμού διάσωσης θα γίνει για να γλιτώσουμε τοŸ άγχος, με βάση τις δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο της Πέμπτης, λίγες ώρες πριν στείλει ο υπουργός Οικονομικών επιστολή προς ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ καλώντάς τους να έρθουν από αύριο Δευτέρα για να αποφασίσουν τους όρους εκχώρησης του δανείου. Επειδή κατά τον Γ. Παπανδρέου, το μεγαλύτερο πολιτικό απατεώνα που έχει περάσει ποτέ από την Ελλάδα, θα μας τρώει η ανασφάλεια κι η αβεβαιότητα κάθε φορά που θα εκδίδουμε ομόλογα, γι’ αυτό το λόγο φέρνουμε το ΔΝΤ για να έχουμε σίγουρο το κεφάλι μας, να έχουμε «ασφάλεια και σιγουριά». Μάλιστα, «ανεξάρτητα από την πορεία των επιτοκίων»!

Είναι προφανές ότι ο Γιωργάκης εκτελεί συμβόλαιο. Η απόφασή του να παραπέμψει την Ελλάδα στο ΔΝΤ δεν επιβλήθηκε από την πορεία των επιτοκίων την προηγούμενη εβδομάδα, που μια και αφορούσαν τη δευτερογενή αγορά και δεν διαμορφώθηκαν από την απ’ ευθείας έκδοση ομολόγων του Δημοσίου, μόνο ενδεικτικό ρόλο είχαν για την πορεία τους στην επόμενη έκδοση κι ειδικότερα για τις κρίσιμες εκδόσεις του Μάη. Η απόφαση του Παπανδρέου για προσφυγή στο ΔΝΤ λήφθηκε κατ’ απαίτηση της ελληνικής ολιγαρχίας που είδε τις περικοπές στο δημόσιο τομέα καιŸ ζήλεψε. Ανέκαθεν άλλωστε ο ιδιωτικός τομέας κρατούσε τα σκήπτρα στη μείωση του εργατικού κόστους και την επιβολή αντεργατικών πολιτικών. Μετά όμως τα μέτρα της 3ης Μαρτίου, όταν ανακοινώθηκε η κατάργηση του 14ου μισθού και των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων, η σκυτάλη της λιτότητας πέρασε στο δημόσιο τομέα. Η προσφυγή στο ΔΝΤ θα αποκαταστήσει τηνŸ τάξη, εκχωρώντας εκ νέου στον ιδιωτικό τομέα τα πρωτεία στην εξαθλίωση των εργαζομένων του. Το δήλωσε άλλωστε κι ο ίδιος ο διευθυντής του μισητού διεθνούς οργανισμού, Ντομινίκ Στρος Καν, τη Δευτέρα όταν τόνιζε σε συνέντευξή του ότι ο αποπληθωρισμός αποτελεί το «μοναδικό αποτελεσματικό φάρμακο» για την Ελλάδα! Τι εννοεί με τον όρο αποπληθωρισμό; Μείωση μισθών και τιμών. Αυτός είναι ο στόχος τους!

Εδώ χρειάζεται να ανοίξουμε μια παρένθεση. Στην Ελλάδα ειδικότερα ξέρουμε καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα πως ο πληθωρισμός δημιουργείται από τις ανατιμήσεις που επιβάλει το κεφάλαιο στα προϊόντα που παράγει ή και πουλάει. Δημιουργείται επίσης από την αχαλίνωτη κερδοσκοπία, την οποία κανένας μα κανένας υπουργός δεν έχει το θάρρος να αντιμετωπίσει γιατί κατά την προεκλογική περίοδο σε ποιον θα απευθυνθεί για να του δώσει λεφτά να καλύψει την εκστρατεία του; Μάρτυρας της απροθυμίας του κράτους να ελέγξει την κερδοσκοπία το πρόσφατο όργιο με τις τιμές της βενζίνης. Θεατές ήταν τα αρμόδια υπουργεία. Αποτέλεσμα της κερδοσκοπικής κραιπάλης των ιδιωτών και της κρατικής φορομπηξίας ήταν η απογείωση του πληθωρισμού στη Ελλάδα τον Μάρτιο που έφθασε το 3,9% από 2,9% τον Φεβρουάριο ενώ στην ευρωζώνη ήταν 1,4%. Κατά συνέπεια σε ότι αφορά στις τιμές, τη μία από τις δύο παραμέτρους που θα επιφέρουν τον αποπληθωρισμό του ΔΝΤ, υπάρχει μια θεόρατη επιγραφή «μην αγγίζετε»! Κι από κάτω υπογράφουν τα αρμόδια υπουργεία. Στην ίδια λίστα της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας με τον πληθωρισμό υπάρχουν επίσης κι οι χώρες όπου ο στόχος του Ντομινίκ Στρος Καν υλοποιήθηκε: Πρώτη απ’ όλες η Λετονία με αρνητικό πληθωρισμό -4% κι ακολουθούν Ιρλανδία (-2,4%) κι η Λιθουανία (-0,4%)! Πρακτικά δηλαδή οι χώρες που στενάζουν κάτω από την μπότα του ΔΝΤ ή των εξοντωτικών και μακροχρόνιων προγραμμάτων λιτότητας. Εκεί εμφανίζεται αποπληθωρισμός. Το σχέδιο για την Ελλάδα επομένως θα περιλαμβάνει αλλεπάλληλες ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών λόγω φορομπηξίας και αύξησης των κερδών και ταυτόχρονα μειώσεις σε μισθούς, ημερομίσθια και συντάξεις! Αυτός είναι ο δυσερμήνευτος για τους μη επαΐοντες αποπληθωρισμός του Ντομινίκ Στρος Καν.

Δεν λείπουν βέβαια κι όσοι διατείνονται ότι πλέον, μετά ειδικότερα την ανάδειξη του προερχόμενου από το Σοσιαλιστικό Κόμμα Γαλλίας και μέγα χαμαιλέοντα της πολιτικής Ντομινίκ Στρος Καν στην ηγεσία του διεθνούς οργανισμού, το ΔΝΤ δεν είναι και τόσο μισητό. Κατ’ άλλους έβγαλε και τα συμπεράσματά του από την καταστροφή που προκάλεσε σε δεκάδες χώρες του Τρίτου Κόσμου και πλέον αποφεύγει τις θεραπείες σοκ. Τάδε έφη ο Γιάννος Παπαντωνίου από τηλεοράσεως προχθές το βράδυ και δεκάδες ακόμη περισσότερο ενεργοί ΠΑΣΟΚοι που επιχειρούν έτσι να χρυσώσουν το χάπι.

Το τι ακριβώς θα ζητήσουν τα στελέχη της αγίας τριάδας Κομισιόν - ΕΚΤ - ΔΝΤ που θα έρθουν από αύριο και θα στρογγυλοκαθίσουν για 15 μέρες στην Αθήνα έχει ήδη αρχίσει να βγαίνει στο ρεπορτάζ των εφημερίδων – παραμένοντας πάντως αδιευκρίνιστο αν αποτελεί ευσεβή πόθο της ελληνικής ολιγαρχίας ή ρεπορτάζ: Μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα κατά 10% και κατάργηση του 14ου μισθού. Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και σε κάθε περίπτωση του κατώτατου, νομοθετικά καθορισμένου μισθού και ημερομισθίου, με πρόσχημα ότι ήδη καταστρατηγείται λόγω της επέκτασης των άτυπων μορφών εργασίας. Απελευθέρωση των σχέσεων εργασίας, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας, που θα έχει ως αποτέλεσμα την κατάργηση της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης, τη δυνατότητα περαιτέρω ελαστικοποίησης των ωρών εργασίας μέσω της διευθέτησης του ωραρίου σε βάθος χρόνου. Εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και μείωσης του δημόσιου τομέα και των κρατικών δαπανών, σ’ ότι αφορά πάντα στις κοινωνικές παροχές. Κατακρεούργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων με τη μείωση των συντάξεων, των εργοδοτικών εισφορών και της κρατικής χρηματοδότησης και την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης – που θα οδηγήσει φυσικά στην εκτίναξη της ανεργίας. Άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων έτσι ώστε να δημιουργηθούν νέα πεδία δράσης για το πολυεθνικό περισσότερο κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στις υπηρεσίες (όπως εμπόριο, μεταφορές) κ.ά. Κατά πόσο επομένως το ΔΝΤ άλλαξε χαρακτήρα εύκολα αποδεικνύεται από τα παραπάνωŸ

Ούτε φυσικά μπορεί να υποστηριχθεί πως στο βαθμό που το ΔΝΤ αναμένεται να δανείσει την Ελλάδα με ένα μικρό ποσό της τάξης των 10 έως 15 δισ. ευρώ, σε σχέση με την ΕΕ που θα καταβάλει ένα διπλάσιο ποσό της τάξης των 30 δισ., δεν θα είναι το ΔΝΤ αυτός που θα καθορίσει τους όρους. Θα βάλει δηλαδή λεφτά χωρίς να επιβάλει πρόγραμμα ανασυγκρότησης. Κάτι τέτοιο έχει αποκλειστεί εδώ και καιρό από τον ίδιο τον Ντομινίκ Στρος Καν που έχει δηλώσει ότι η Ελλάδα θα δανειοδοτηθεί με τους ίδιους όρους που δανειοδοτείται κάθε άλλη χώρα. Τίποτε λιγότεροŸ Η έγκριση που είχε από την ελληνική αστική τάξη το σχέδιο προσφυγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ φάνηκε από την δήλωση του προέδρου του ΣΕΒ που πέταξε τη σκούφια του ακούγοντας την είδηση, χωρίς να νιώσει κανέναν ενδοιασμό για τη μετατροπή της Ελλάδας σε Λετονία: «Η παράταση της αβεβαιότητας πλήττει καθημερινά την παραγωγική οικονομία, ενώ κινδυνεύει να κάνει ακόμη πιο επαχθές το κόστος δανεισμού μας και ενδεχομένως να αποδυναμώσει την ευρωπαϊκή βούληση στήριξης της χώρας μας. Ρεαλιστικότερη επιλογή θα ήταν η υποβολή αιτήματος για την άμεση ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης που αποφάσισε η ΕΕ. Δεν έχει νόημα να διαπραγματευόμαστε το χρονοδιάγραμμα επιβολής από τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ διαρθρωτικών αλλαγών που εδώ και χρόνια θα έπρεπε από μόνοι μας να είχαμε υλοποιήσει», ήταν η δήλωσή του. Μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει, για τον πρόεδρο των βιομηχάνων, ο οποίος εδώ που τα λέμε μετά την πώληση της Δέλτα στον Βγενόπουλο και την απόφαση του τελευταίου να τον απολύσει από σύμβουλο, είναι ο τελευταίος που θα ’πρεπε να μιλάει για την παραγωγική οικονομία.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε κι ο γιος του χουνταίου υπουργού, πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών σε εκδήλωση την Δευτέρα για τις αποκρατικοποιήσεις όταν δήλωνε: «O,τι εξέθρεψαν ή δεν τόλμησαν να αγγίξουν οι κυβερνήσεις των τριών τελευταίων δεκαετιών θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε σήμερα. Άμεσα και αποφασιστικά... Είναι καιρός πλέον να τελειώνουνε με τα ημίμετρα και τα μπαλώματα».

Για την αστική τάξη, επομένως, η άνοδος των επιτοκίων κι η απειλή αδυναμίας δανεισμού εξελίχθηκε σε μια πρώτης τάξης ευκαιρίας για να επιβάλει ένα αντεργατικό πραξικόπημα και να αναιρέσει κατακτήσεις που είχε σεβαστεί ακόμη κι η χούντα. Η τρομοκρατία των σπρεντ αποδείχθηκε το πιο αποτελεσματικό όπλο για να ανοίξει ο δρόμος για το ΔΝΤ, που ακόμη και αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να την εφεύρουν. Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να επιβάλουν τόσο αντιλαϊκά μέτρα;

Κι επιπλέον να γιατί ανέσυραν την εξάρθρωση της «τρομοκρατίας» με διαφορά λίγες ώρες από την απόφαση προσφυγής στο ΔΝΤ. Για να συγκαλύψουν τον πιο βίαιο και αιματηρό κοινωνικό πόλεμο του κεφαλαίου απέναντι στους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους και τους μικρομεσαίους. Σωστά το είπε η Όλγα Τρέμη την περασμένη Δευτέρα στο δελτίο του Μέγκα, κάνοντας το σαρδάμ της δεκαετίας, μετά την εξάντληση της κάλυψης του Επαναστατικού Αγώνα κι ανοίγοντας το θέμα του ΔΝΤ: «Και τώρα περνάμε στο μέτωπο της τρομοκρατίας»!

Διάσωση των τραπεζών, όχι της Ελλάδας

ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΕ

Αν το ΠΑΣΟΚ και η αστική τάξη στην Ελλάδα μετατρέπονται σε τυφλά όργανα του ΔΝΤ μόνο και μόνο για να αξιοποιήσουν τους όρους με τους οποίους δανειοδοτεί ώστε να επιβάλουν ένα αντεργατικό πραξικόπημα, η ΕΕ έχει τους δικούς της λόγους για να προσφέρει τον περίφημο μηχανισμό στήριξης.

Αρχικά οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ΕΕ έχουν τεράστιο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στην Ελλάδα γιατί οι δικές τους τράπεζες έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ στο ελληνικό δημόσιο χρέος, αγοράζοντας αφειδώλευτα ομόλογα του Δημοσίου. Το 60% ειδικότερα των ελληνικών ομολόγων είναι σε ευρωπαϊκές τράπεζες. Κατά συνέπεια στην περίπτωση που η Ελλάδα σηκώσει τα χέρια ψηλά δηλώνοντας ότι αδυνατεί ή δεν προτίθεται να εξυπηρετήσει το χρέος της, δεν θα έχαναν μόνο, ούτε καν κυρίως, οι ελληνικές τράπεζες που κατέχουν μόνο το 30% των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου. Πρωτίστως θα έχαναν οι ευρωπαϊκές που θα εμφάνιζαν στους ισολογισμούς τους τεράστιες ζημιές. Η ενεργοποίηση επομένως του μηχανισμού διάσωσης δεν εκφράζει την αλληλεγγύη μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών αλλά την έγνοια των αστικών κρατών για τη διαφύλαξη των συμφερόντων των δικών τους πολυεθνικών τραπεζικών κολοσσών.

Η διάσωση άλλωστε θα αποδειχθεί εξαιρετικά συμφέρουσα. Γιατί η Γερμανία για παράδειγμα ή η Γαλλία που θα δανείσουν στην Ελλάδα 8,37 και 6,30 δισ. ευρώ (αυτή θα είναι η συμβολή τους στο πακέτο των 30 δισ.) με επιτόκιο 5%, όπως αποφασίστηκε την προηγούμενη Κυριακή, οι ίδιες δανείζονται χρήματα με επιτόκιο 3%. Επομένως η «διάσωση της Ελλάδας» θα προσφέρει στις ιμπεριαλιστικές χώρες ένα επιπλέον μέσο βελτίωσης της θέσης τους στο διεθνή ανταγωνισμό. Παύει με αυτό τον τρόπο να είναι ανεξήγητη η απροθυμία της ΕΚΤ να δανείσει χώρες που βρίσκονται στο επίκεντρο κερδοσκοπικών επιθέσεων με το επιτόκιο του 1% που απολαμβάνουν οι τράπεζες. Αν γεύονταν και τα κράτη αυτά τα οφέλη από που θα κέρδιζαν η Γαλλία και η Γερμανία, σφίγγοντας παραπέρα τη θηλιά τους στο λαιμό καπιταλιστικών σχηματισμών που κλυδωνίζονται υπό το βάρος της κρίσης;

Ο ορυμαγδός των εξελίξεων αυτήν την εβδομάδα καταδίκασε να περάσουν σε δεύτερη μοίρα κι ορισμένες εξελίξεις που αφορούν την ίδια την ΕΕ, όπως για παράδειγμα η συζήτηση που έγινε στο συμβούλιο των επιτρόπων την προηγούμενη Τετάρτη για τις αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας που θα παίρνουν υπ’ όψη τους τις τελευταίες εξελίξεις. Η εισήγηση που διαμορφώθηκε, μετά την απόρριψη των σκληρών γερμανικών προτάσεων, περιλαμβάνει την περικοπή των χρηματοδοτήσεων κι ακόμη την επιβολή χρηματικών προστίμων στις χώρες που εμφανίζουν κατ’ επανάληψη υψηλά ελλείμματα και χρέη!

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Κοινωνικό ηφαίστειο η Ελλάδα

ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ ΕΚΡΗΞΕΙΣ

Ορισμένα από τα μέτρα που ζητούν ΔΝΤ και ΕΕ ήδη τα έχει λάβει το ΠΑΣΟΚ ή είναι στην πορεία ψήφισής τους στη Βουλή. Για παράδειγμα, το ασφαλιστικό που προβλέπει μείωση συντάξεων ακόμη και κατά 30% ή το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων βάση του οποίου αναμένουν από την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, της ΕΥΔΑΠ, της ΕΥΑΘ, της ΔΕΠΑ και της ΛΑΡΚΟ να εισπράξουν εντός του 2010 τουλάχιστον 1,5 δισ. ευρώ. Στα μέτρα του ΔΝΤ είναι επίσης κι ο «Καλλικράτης» που προβλέπει την απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων στους ΟΤΑ κι η αύξηση των έμμεσων φόρων που επέβαλε πρόσφατα η κυβέρνηση.

Ακόμη όμως κι αυτή η χιονοστιβάδα αντεργατικών μέτρων που επέβαλε τους έξι τελευταίους μήνες η κυβέρνηση θα αποδειχθεί ανεπαρκής από το ΔΝΤ. «Τα μέτρα φθάνουν» λένε άπαντες, για να συμπληρώσουν «για το 2010». Για την επόμενη διετία θα έλθει νέος οδοστρωτήρας, η πλήρης εφαρμογή του οποίου θα είναι όρος για να εκταμιευτούν οι επόμενες δόσεις των δανείων του ΔΝΤ, οπότε το φόβητρο κάθε φορά θα είναι πως αν δεν υλοποιήσουμε κι αυτό το μέτρο θα κοπεί η επόμενη δόση, όπως άλλωστε συνέβη στην Ουκρανία όταν προεκλογικά η Τιμοσένκο αποφάσισε να μη μειώσει τις συντάξεις ή στη Ρουμανία όταν προεκλογικά πάλι χαλάρωσαν ορισμένους όρους.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής και των αποφάσεων που τώρα λαμβάνονται θα είναι πραγματικά ιστορικών διαστάσεων. Σε κοινωνικό επίπεδο η κατάσταση είναι ήδη έκρυθμη.

Μια ματιά να ρίξει κανείς στις στρατιές των ανθρώπων που ψάχνουν να βρουν φαγητό στους κάδους απορριμμάτων, στην 3η Σεπτεμβρίου που έχει γεμίσει με πόρνες κάθε ηλικίας, στο αστυνομικό δελτίο όπου το έγκλημα έχει χτυπήσει κόκκινο και στα φανάρια που συνωστίζονται επαίτες εύκολα διακρίνεται μια κοινωνία που αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης, που έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο, πριν ακόμη εφαρμοστεί κι η γερή φουρνιά των αντιλαϊκών μέτρων. Πριν δηλαδή ακόμη αυξηθεί η ανεργία όπως άπαντες προβλέπουν και πριν μειωθούν οι μισθοί στο Δημόσιο κι οι συντάξεις. Το αμέσως επόμενο βήμα θα είναι τυφλές κοινωνικές εκρήξεις, απίστευτης βιαιότητας!

Σε οικονομικό δε επίπεδο ακόμη και αυτά τα μέτρα αν υλοποιηθούν το μόνο που θα εξασφαλίσουν θα είναι την επίσπευση των επόμενων. Ένα σπιράλ θανάτου όπως το περιέγραψε οι μεγαλοκερδοσκόπος Τζορτζ Σόρος σφιχτής οικονομικής πολιτικής, πτώσης φορολογικών εσόδων και βύθισης της οικονομίας. Προς επιβεβαίωση το αδιέξοδο στο οποίο κατέληξε η σύσκεψη των διευθυντών εφοριών στο υπουργείο Οικονομικών την προηγούμενη εβδομάδα όταν έγινε εμφανές πως το μόνο αποτέλεσμα των τελευταίων μέτρων ήταν η μείωση των φορολογικών εσόδων το πρώτο τρίμηνο σε σχέση με πέρυσι κατά 216 εκατ. ευρώ. Από τις 67 εφορίες 3 μόνο εμφάνισαν αύξηση εσόδων! Κι η ύφεση θα βαθύνει ακόμη περισσότερο.

Σε πολιτικό επίπεδο η προσφυγή στο ΔΝΤ (που έγινε μάλιστα άρον - άρον για να επωφεληθεί όσου πολιτικού χρόνου έχει απομείνει) σημαίνει το τέλος του ΠΑΣΟΚ. Η απόφαση του Παπανδρέου αποτελεί τη μεγαλύτερη εκδίκηση απέναντι στο κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του, το οποίο αφού δεν μπόρεσε να το αλλάξει, το οδηγεί σε διάλυση και σε πολιτικό αφανισμό. Όπως ακριβώς συνέβη και στην Ουγγαρία με τις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής όπου το Σοσιαλιστικό Κόμμα τιμωρήθηκε κερδίζοντας το 18% των ψήφων για την απόφασή του να οδηγήσει τη χώρα στο ΔΝΤ, όπως ακριβώς είχε συμβεί και στη Γερμανία όταν ο Σρέντερ επέβαλε την αντιλαϊκή Ατζέντα 2010, καταστρέφοντας το κράτος πρόνοιας, κοκ.

δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΡΙΝ, 18.4.2010