Ανακοίνωση των εκπαιδευτικών του ΝΑΡ
Και πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρις το πραγματικό πρόσωπο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ σε όλο του το μεγαλείο μπροστά μας…
Βαθιά αντιδραστική τομή σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, άκρατος αυταρχισμός του «αποφασίζομε και διατάσσουμε» με τις … συμβουλευτικές της χούντας της ηλεκτρονικής διαβούλευσης. Μισθοί, συντάξεις, όρια ηλικίας, φόροι, εργασιακές σχέσεις, τρόπος διορισμού, εκπαίδευση, όλα στο τραπέζι, όλα τα σφάζω και τα μαχαιρώνω.
Σε μια επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, με μια επέλαση –σοκ το ΠΑΣΟΚ, με την ομοφωνία όλου του αστικού μπλοκ εξουσίας, Ν.Δ, ΛΑΟΣ, Ε.Ε και κεφαλαίου,απειλεί σε χρόνο μηδέν να σαρώσει κοινωνικά δικαιώματα, εργατικές ανάγκες και όλα να τα προσφέρει προίκα στο αδηφάγο κεφάλαιο.
Πότε με το μαστίγιο των ελλειμμάτων, της δημοσιονομικής επιτήρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πότε με το μανδύα του «νέου», των αναγκαίων διαρθρωτικών (για ποιον άραγε;) τομών.
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΙΧΜΗ ΤΩΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΩΝ
Ο χώρος της εκπαίδευσης με την τοποτηρήτρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο τιμόνι του Υπουργείου Δια Βίου μάθησης με ολίγη από Παιδεία και αρκετή δόση θρησκευμάτων, κας Διαμαντοπούλου, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Πίσω από τα κροκοδείλια δάκρυα του ενδιαφέροντος για τους μαθητές, την εκπαίδευση και την κοινωνία βρίσκεται η ουσία των αντιδραστικών αλλαγών – τομών.
Από τον τρόπο πρόσληψης, παραμονής και εξέλιξης των εκπαιδευτικών, τη λειτουργία των σχολείων, τη χρηματοδότηση τους, τα αναλυτικά προγράμματα το τι και πως θα διδάσκουν, ως τη σχέση τους με τις επιχειρήσεις τοπικού ή όχι χαρακτήρα, τον τρόπο εισαγωγής στο πανεπιστήμια, τα ίδια τα πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση θεωρώντας ως αδύναμο κρίκο τους εκπαιδευτικούς, και μάλιστα το κομμάτι της ελαστικής ομηρίας, ξεδιπλώνει την επίθεση της στην εκπαίδευση με κορμό αυτούς.
Ανακαλύπτει ότι υπάρχει «υπερπληθώρα εκπαιδευτικών»(!!!) χρησιμοποιώντας την μπακαλίστικη λογική του Αρσένη, διαιρώντας το συνολικό αριθμό των μαθητών με το συνολικό αριθμό των εκπαιδευτικών. Π.Χ 25 παιδιά ανά τμήμα στην Αθήνα, 6 ανά τμήμα στο 3 θεσιο σχολείο στην Άνω Ραχούλα, τέσσερις εκπαιδευτικοί- 43 παιδιά άρα οι δυο εκπαιδευτικοί περισσεύουν στην αναλογία 1/ 25 παιδιά!!! Με αυτό το λογιστικό τέχνασμα προτείνει σαρωτικές αντιδραστικές αλλαγές στον τρόπο πρόσληψης και μαζικές περικοπές διορισμών. Καταργεί τους πίνακες και καθορίζει το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ως τον τρόπο διορισμού μονίμων, αναπληρωτών, ωρομισθίων.
Οι μεγαλοστομίες περί
Η κα Διαμαντοπούλου, ξεκαθάρισε βέβαια ότι ο θεσμός του αναπληρωτή και του ωρομίσθιου δε θα πάψει να ισχύει ποτέ (όπως και τα stage αλλά θα υπάρχουν ως μαθητεία και όχι ως εργασιακή προϋπηρεσία)! Η ελαστική εργασία όχι μόνο δεν καταργείται, όχι μόνο διευρύνεται σε νέα τμήματα αλλά αποκτά και νέα ποιοτικά αντιδραστικότερα χαρακτηριστικά. Αναφέρθηκε σε «…προσλήψεις με σαφή προσδιορισμό του τόπου και του χρόνου του διορισμού». Η πρόσληψη δηλαδή μπορεί να γίνεται «…είτε σε επίπεδο σχολείου, είτε σε επίπεδο αρμόδιας Διεύθυνσης», εισάγοντας έτσι, την πρόσληψη από τη σχολική μονάδα και το «στέλεχος εκπαίδευσης» που θα εκπαιδεύεται στην «Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης» για το ρόλο του μάνατζερ.
Ενεργοποιεί το θεσμό του «δόκιμου εκπαιδευτικού», του εκπαιδευτικού δηλαδή που την πρώτη διετία θα είναι υπό δοκιμή και για να μονιμοποιηθεί θα αξιολογείται. Με τον τρόπο αυτό κρατά σε ομηρία χιλιάδες εκπαιδευτικούς, εισάγει κανονικότατα την αξιολόγηση-χειραγώγηση, τη δένει με την εξέλιξη, προωθεί την άρση της μονιμότητας. Η αξιολόγηση θα γίνεται σε «τοπικό επίπεδο, σε διευθυντικό, ή από επιτροπές που έχουν σχέση με τα Πανεπιστήμια, από την αξιολόγηση της κοινότητας του σχολείου» και όσον αφορά το εργασιακό επίπεδο πιθανά από την τοπική αυτοδιοίκηση.
Ο «μαθητής» όλων των σταδίων της Δια Βίου Εκπαίδευσης και Κατάρτισης» πρέπει να εμπεδώσει ότι το πτυχίο δεν αρκεί για την απασχόλησή του.Χρειάζεται μεγαλύτερη σύνδεση της εκπαίδευσης με τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας (επιχειρήσεων), συνεχής απόκτηση προσόντων με τη Δια Βίου Μάθηση,διαδικασίες αξιολόγησης και πιστοποίησης των επαγγελματικών δικαιωμάτων εφ’ όρου ζωής.
Και φυσικά στα ψιλά των εφημερίδων πέρασε η συμφωνία ΣΕΒ – Υπουργείου για τη συνδιαμόρφωση προγραμμάτων σπουδών με βάση την επιχειρηματικότητα στην εκπαίδευση, όχι μόνο ως ξεχωριστό μάθημα αλλά ως αντίληψη σε όλα τα μαθήματα, ο νέος ρόλος των «τοπικών κοινωνιών» στη σύνδεση τους με την εκπαίδευση, η «αποκέντρωση» με τον Καποδίστρια 2 και το ρόλο των περιφερειών και των δήμων – τοπικά κράτη στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, στα ανταποδοτικά τέλη προς τους δημότες για την παιδεία κ.λπ
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση, στρώνει το δρόμο για το προχώρημα των ιδιωτικοποιήσεων και του επιχειρηματικού κριτηρίου στη λειτουργία και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, του σχολείου της αγοράς. Αυτή είναι η λογική που ακολούθησε και η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ. Είναι η λογική της εκπαιδευτικής πρότασης του ΠΑΣΟΚ του «ανοικτού σχολείου» από το 2006. Η δημιουργική εφαρμογή της λογικής της Ευρωπαίκής Ένωσης για την κοινωνία της γνώσης, όπου «οι πολίτες δια βίου θα ενθαρρύνονται με κάθε τρόπο να κατακτούν γνώσεις και δεξιότητες» ώστε να προσαρμόζονται στις εξελίξεις της αγοράς, η λογική της απασχολησιμότητας και της ελαστασφάλειας. Είναι η προσαρμογή τους στην επιδίωξη δημιουργίας «τοπικών – περιφερειακών δικτύων παιδείας» που θα ορίζουν μέρος του προγράμματος σπουδών, σύνδεση διδακτέας ύλης με ανάγκες τοπικής αγοράς, χρηματοδότησης σχολικών υποδομών, επιλογής μέρους διδακτικού προσωπικού, εκπαιδευτικού υλικού, όπου πέραν των άλλων ο γονιός θα ξανακληθεί να πληρώσει.
Όσο για το διαβόητο 1δις για την εκπαίδευση που πιθανόν !!! να δωθεί από τον προϋπολογισμό, στο ΥΠΕΠΘ, όπως διατυμπανίζει η υπουργός, δεν αφορά ούτε τα σχολεία, ούτε τους εκπαιδευτικούς (525 εκ ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και τα υπόλοιπα λόγω μετακίνησης σ’ αυτό τριών γραμματειών από τα πρώην υπουργεία Εσωτερικών, Ανάπτυξης και Οικονομίας). Οι μισθοί των εκπαιδευτικών στην ουσία μειώνονται αφού η αύξηση του 1,5 – 2%, που προβλέπει ο προϋπολογισμός, ακολουθείται από αύξηση των έμμεσων φόρων και μείωση των κοινωνικών δαπανών. Το ασφαλιστικό ξανανοίγει με την επαγγελματοποίηση των ταμείων, την εξίσωση των ορίων ανδρών- γυναικών, πιθανή αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και μείωση των συντάξεων ενώ τα ταμεία βρίσκονται στα πρόθυρα κατάρρευσης.
Όλα τα παραπάνω διαμορφώνουν το νέο σχολείο της αγοράς. Ένα σχολείο των δεξιοτήτων και των καταρτίσεων και όχι της μόρφωσης και της γνώσης. Ένα σχολείο εξεταστικό κάτεργο για τους μαθητές και συνεχών πιστοποιήσεων και όχι χώρο ελεύθερης δημιουργικής μάθησης και ανακάλυψης. Ένα σχολείο με αυξημένο ρόλο των εταιρειών για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και του προσανατολισμού του, με υποταγμένους ανασφαλείς εκπαιδευτικούς που φορτώνονται όλη την κρίση του σχολείου στην πλάτη τους.
ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΝΕΟΛΑΙΑΣ
Απέναντι σε όλα αυτά η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και των Ομοσπονδιών ΟΛΜΕ – ΔΟΕ δεν θέλουν και δεν μπορούν να οργανώσουν τον αγώνα ανατροπής των σχεδίων τους και διεκδίκησης ενός άλλου σχολείου, γιατί είναι συνένοχοι αυτής της πολιτικής. Θεωρούν δημοκρατία τις συναντήσεις με το ΥΠΕΠΘ και για τον κόσμο την ηλεκτρονική διαβούλευση και όχι τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων. Διαπραγματεύονται τους όρους και τους ρυθμούς χειροτέρευσης της πραγματικότητας και όχι την ανατροπή της.
Μόνη δύναμη μας οι ίδιες οι Γενικές Συνελεύσεις, οι επιτροπές αγώνα, ο συντονισμός τους, η οριζόντια δικτύωση των συλλόγων, το πανεκπαιδευτικό μέτωπο, το μέτωπο Παιδείας - εργασίας - δημοκρατίας.
Μόνος δρόμος ο αποφασιστικός αγώνας διάρκειας με απεργίες και διαδηλώσεις, η αναμέτρηση σε όλη τη γραμμή του μετώπου, για ένα άλλο σχολείο, δημόσιο, ενιαίο, 12χρονο για όλα τα παιδιά, με σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους εκπαιδευτικούς, με μισθούς κι εργασιακές συνθήκες αξιοπρέπειας.
Μόνος δρόμος ο ανυποχώρητος αγώνας , για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των μαθητών της παιδείας, των εκπαιδευτικών, της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου